zondag 22 september 2019

Etentje


Voordat ze ging scheiden was L. onze buurvrouw. Nu woont ze een paar straten verderop. We konden altijd goed met elkaar opschieten en hebben haar ook wel eens bezocht in haar nieuwe huisje, maar lange tijd bleef het bij die ene keer. Soms komen we elkaar tegen. Dan kletsen we even en zeggen dan: ‘we moeten een keer afspreken!’ Waarna er niks gebeurt. 

Mijn dochter E. paste vroeger regelmatig op bij de buren en is vriendin van zowel L. als haar oudste dochter. En hoewel ze in Amsterdam woont, ziet zij onze ex-buurvrouw vaker dan ik. Maar nu hebben we dan toch een afspraak gemaakt, na zo’n toevallige ontmoeting en de mantra ‘we moeten een keer afspreken’ spraken we ook echt af. Samen eten en samen koken bij ons thuis. Met z’n zessen. L, haar nieuwe vriend, onze kinderen, H. en ik. 

Zaterdagmiddag om vier uur hadden wij ingrediĆ«nten en recepten voor allemaal kleine gerechten klaar staan. Zij kwamen met een tas vol spullen om een bewerkelijk toetje te maken. We begonnen op het terras in de zon heel relaxed met een glaasje prosecco. Na een tijdje gingen we met z’n allen de keuken in. Samen koken is een leuke manier om met iemand kennis te maken. 

We liepen elkaar in de weg, gaven spullen door, schilden, rolden, persten, sneden en hakten van alles. Nieuwe vriend maakte zich populair door tussendoor alle gebruikte spullen even af te wassen, zodat er geen mega-afwas ontstond. Uit de chaos in de keuken kwamen langzamerhand steeds meer kleine schotels met lekkere dingen tevoorschijn. Springrolls, een zalmtaartje, kipkluifjes, gegrilde paprika, tabouleh, gebakken mosseltjes… In de koelkast moest een regiment glazen met een romig toetje nog een paar uur opstijven.

Die paar uur aten en praatten we moeiteloos vol. Gezellig, zo’n maaltijd. En het toetje was super. De gasten mochten de afwas voor ons laten staan, inclusief glazen en nog wat spullen uit de toetjestas. Die krijgt L. binnenkort een keer terug. Hebben we meteen weer een reden om elkaar op te zoeken, want we snappen niet dat we dat al niet veel eerder gedaan hebben.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Vogels voederen

Ik zit aan de keukentafel noten te kraken en ik denk aan de vogels. De kraaien en kauwtjes die net als ik in de herfst bij de plaatselijke n...