Mondkapjes

Ik had er wel eens naar gekeken: online patronen voor mondkapjes. Op het werk van H. was sprake van een tekort en het inschakelen van vrijwilligers om ze te maken. Ik wilde daar best wat tijd in stoppen, maar blijkbaar was het toch niet nodig. Nu op 6 mei is aangekondigd dat in het OV straks mondkapjes verplicht zullen zijn, ging ik opnieuw op zoek. Ik vond een betrouwbaar lijkend patroon (‘goedgekeurd door de Belgische overheid’) en groef in de grote mand waar ik lappen stof in bewaar naar bruikbare lapjes katoen. Ik legde lapjes en patroon opzij en ging iets anders doen.

Een dag later kreeg ik een appje van E.: “Zou je voor mij een mondkapje kunnen maken?” Dat was het laatste zetje om ermee aan de slag te gaan. Het model dat ik precies volgens het patroon produceerde zat niet goed, maar na wat aanpassingen had ik een bruikbaar mondkapje.

Alleen het strikken van linten op je achterhoofd (waar je haar dan steeds tussen komt) was geen succes. Beter om elastiek te gebruiken, dus ik fietste naar het dorp om een paar meter plat elastiek te kopen. Maar kijk, ik was duidelijk niet de enige die op dat idee was gekomen. Elastiek uitverkocht. Dan maar online bestellen. Ook daar viel het niet mee. “Dit artikel is nu niet beschikbaar”, “Uitverkocht”, “Het kan enige tijd duren voor u deze bestelling binnenkrijgt”. Pas bij de achtste website kon ik elastiek krijgen, dat vier dagen later bezorgd werd.

Het proefexemplaar met een laatste restje elastiek uit een laadje was net op tijd klaar voor J., die onverschrokken met de trein naar Leiden ging en op de website van de NS zag dat mondkapjes weliswaar nog niet verplicht, maar wel gewenst waren. Vanuit de trein appte hij dat echt niemand zo’n ding droeg. Er werd ook niet naar gevraagd.

Intussen had ik E. foto’s van de lapjes gestuurd, waaruit ze haar favoriet had gekozen. En ze had voorzichtig gevraagd of ik voor een vriendin ook een mondkapje wilde maken. Ze lagen klaar. Toen het pakje met elastiek aankwam, kon ik de kapjes afmaken, in een envelop stoppen en opsturen. Nu zijn ze onderweg. Ik ben erg benieuwd wie van ons voor het eerst serieus met mondbedekking de deur uit gaat. Ik kan me nog niet erg voorstellen dat het normaal wordt in het Nederlandse straatbeeld. Maar ja, er is nu zoveel veranderd in het straatbeeld wat we ons twee maanden geleden nog niet hadden kunnen voorstellen…