Ik had er niet aan gedacht om mijn zwager en schoonzus te vertellen dat ik vegetariër ben geworden. Als er een menu geweest was met onvermijdelijk vlees, zou ik dat hebben meegegeten. Zó principieel ben ik nou ook weer niet, hoewel het me zelf af en toe verbaast hoe strikt ik me sinds januari dit jaar aan mijn vega-voornemen hou.
Maar er kwamen op de broersdag vijf verschillende gerechten op tafel, waarvan twee zonder vlees. Dat was genoeg en erg lekker. Ik zat naast de gastheer-zwager en die verzekerde me dat ik rustig nóg een stuk van die drie-kazen-taart mocht nemen. Lief. Voorzichtig informeerde iemand waaróm ik eigenlijk heb besloten om vegetariër te worden. Ik legde het uit (zie 'Goede voornemens') en ook dat het niet betekent dat iedereen thuis met me mee moet doen.
Want H. en vooral zoon J. vinden een stukje vlees op z’n tijd toch wel erg lekker. (Hoewel ik vermoed dat de goedkope hamburgers en de knakworstjes uit blik die J. graag eet niet eens erg veel vlees bevatten.) Dus soms hebben we ieder iets verschillends op ons bord. Maar regelmatig wordt er ook gekookt met nep-vlees.
Eigenlijk is het helemaal niet nodig om van die dure neppers te kopen. Met bonen, noten en kaas kom je ook een heel eind. Ik vind het best leuk om een beetje te experimenteren met eten. Morgen komt een vriendin eten die al veel langer dan ik het vlees heeft afgezworen. Misschien ga ik straks op zoek naar een mooi, nieuw recept. Maar ik denk dat ik m’n overheerlijke notenballetjes ga maken. Die lust iedereen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten