zondag 30 juni 2024

Cultureel ommetje

Als we bij het Cultureel Centrum De Lèghe Polder aankomen, staat er al een grote groep mensen voor de ingang te wachten.
“Daar moeten we zijn,” zegt H. “Bij de fietsen.”
We hebben ons ingeschreven voor ‘Het zomers ommetje’. Het is een route met onderweg op vier plaatsen een concert of ander optreden. Er zijn drie versies en wij hebben de fietsroute gekozen.

Om half acht gaat er een toeter en vertrekken alle groepen. Een gedrang van fietsen en wandelaars in heel veel groepen van ongeveer 15 personen met voor en achteraan een gids in een geel of oranje hesje. Tenminste, dat is de theorie. Er is meteen al verwarring, want op het eerste adres komen we samen met een halve andere groep aan.

Er treedt een bandje op van een gitarist, een drumster en twee zangeressen, die overbekende evergreens laten horen en ons hartelijk uitnodigen om mee te zingen. Op de achtergrond is geharrewar over wie bij welke groep hoort en waar zou moeten zijn. We zijn nog niet heel enthousiast.

Toen we vertrokken, begon het een beetje te regenen. Nu we over de dijk naar het tweede adres fietsen, wordt de bui wat serieuzer. Jammer, want kunstenaar Ronald Tolman, waar we nu heengaan, kan ons nat en wel niet in z’n atelier toelaten; het zou z’n etsen kunnen ruïneren. Maar de tuin is ook geweldig. Vanaf de dijk kun je veel van zijn beelden wel zien staan, maar van dichtbij en met uitleg zijn ze nog mooier.

Verder over de dijk, nog steeds in de regen, gaan we naar B&B Bed of Flowers. Daar zingt een acapellagroep van zes vrouwen, waaronder een goede kennis. Hier hou ik van. Serieuze muziek, veelstemmig met mooie klanken. Behalve de liederen krijgen we muntwater en een petit-four. Dan gaan we de regen weer in, maar op dit laatste stuk wordt die steeds minder.

Het laatste adres is in het dorp. Singer-songwriter Ilse Rooyackers speelt op de vleugel en zingt drie nummers. Tussendoor vertelt ze iets over de liedjes op een kalme manier. Knap hoe ze communiceert met de groep in dat kwartiertje.
Het is droog. We fietsen terug naar het uitgangspunt, waar we een drankje nemen en nog een tijdje napraten met een aantal mensen terwijl er een jazzbandje speelt. Gezellig. Het was een leuk zomer-ommetje. Dit moeten we vaker doen!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Reddingsacties

“Weet iemand waar J. is?” “Ja, ik zag haar net in juli.” Dat klinkt als een absurdistisch gesprek, vooral als je weet dat het oktober is. Ma...