Overnachtingen

Eén van de leuke dingen van een fietsvakantie vind ik dat het steeds weer verrassend is in wat voor hotel of B&B je terechtkomt. O ja, we boeken wel van te voren, want je wilt niet de kans lopen dat je nog twintig kilometer door moet fietsen om een plek te vinden. Maar de foto’s op internet zeggen niet alles. En bovendien bekijken we zoveel verschillende sites dat we niet meer weten wat ook weer wat was.

De mooiste overnachtingsplek hadden we in Geraardsbergen. Na een slopende etappe van 100 kilometer klimmen, dalen en vooral modder en kasseien, werden we beloond met een prachtige, ruime kamer en een al even prachtige, luxe keuken die we officieel deelden met andere gasten - maar in de praktijk hadden we de ruimte voor onszelf.

De dag erna, in Kortrijk, verbleven we in een oud, krakend herenhuis, waar het naar eten rook. De planken vloer deed ons denken aan studentenkamers in Amsterdam, lang, lang geleden. Maar het was wel sfeervol en het ontbijt de volgende ochtend was fantastisch.

Na de lelijkste kamer met het gezelligste ontbijt (zie De Last Post) kwamen we in Nieuwpoort in het meest onpersoonlijke, ongezellige vakantiecomplex terecht. Online inchecken, naar binnen met een code, zelf handdoeken meebrengen (of huren voor 8,50 per dag). Een functionele maar doodsaaie kamer in een complex met heel veel dezelfde doodsaaie woonblokken.
In een brede gang was een driehoog stapelbed waar je acuut claustrofobie van kreeg; je kon er niet rechtop in zitten. Gelukkig bleek de bank een uitklapbed te zijn.

De hotelkamer in Antwerpen was gewoon oké, en het laatste adres voordat we naar huis gingen, was het bijzonderst. ‘Praktijkhuis’, heette het en dat wás het ook. Een compleet huis met behalve een grote woonkamer, keuken, badkamer en slaapkamer ook twee praktijkruimtes, een wachtkamer en een inpandige berging.

We hadden het hele huis voor ons, behalve de praktijkruimtes; die waren niet op slot maar het was niet de bedoeling dat we er kwamen. Op een prikbord in de hal hingen mededelingen voor bezoekers. Een vreemde plek om te overnachten, maar wel grappig.

Zo had iedere plek (behalve Kortrijk) z’n eigen charme. Maar toen we na twee weken thuiskwamen, vonden we ons eigen huis toch eigenlijk wel de beste plek om te wonen.