zondag 19 januari 2025

Een volle zaterdag

Op zaterdag viert de broer van H. zijn verjaardag in Haarlem en we worden uitgenodigd. Deze zaterdag zouden we ook fruitbomen gaan snoeien met de zaterdagploeg van Vrijwillig Landschapsbeheer. Dat is geen verplichting, maar omdat de auto van VLB in reparatie is, had H. beloofd om met onze auto de kar met gereedschap en ladders naar het park te rijden.

Het kan allebei, maar dan moeten we wel strakke afspraken maken. Niet te lang doorgaan met snoeien en broer J. laten weten dat we pas laat in de middag komen.

Het park: wit berijpt gras met kale bomen. Verspreid over het veld een stuk of 10 mensen, de meeste met donkere kleding, een enkeling in een fel oranje jas. Op de voorgrond het silhouet van een grote boom waar een ladder tegenaan staat met halverwege iemand er op.
Het is grijs, waterkoud weer als ik naar het park fiets. (H. is met de auto eerst spullen gaan halen.) Ik verwacht dat veel mensen vandaag lekker overslaan. Snoeien is niet bepaald een klusje waar je het warm van krijgt. Zelf twijfel ik of ik het de hele ochtend ga volhouden. Gistermorgen was ik in de voedselboomgaard aan het werk en het duurde een hele tijd voor ik daarna weer een beetje opgewarmd was.

Maar het valt mee. Met drie lagen kleding en gevoerde laarzen kom je een heel eind. En we zijn met z’n achttienen! Samen met m’n favoriete snoeimaatje kies ik de boom die we vorig jaar ook gesnoeid hebben. Een hoge perenboom met vier stammen. Eerst doen we de lage takken en daarna gaan we met een trap de hoogte in. Voor we het weten roept iemand dat het tijd is voor de koffiepauze.

Terwijl de thermosflessen tevoorschijn gehaald worden, ben ik aan het netwerken. J. heeft beloofd een stukje voor de website te schrijven. Heeft ie daar nog aan gedacht? R. zou informatie aanleveren voor het boek dat ik over 50 jaar VLB aan het schrijven ben. Komt dat goed?

We kletsen, wisselen informatie uit, er worden grappen gemaakt. Ik voel me helemaal thuis in deze groep. Na een tijdje gaan we onze boom weer in tot een uur of 1. Het werk is nog niet klaar, maar we komen nog wel een keer terug. Nu is er soep en dan moeten H. en ik maken dat we wegkomen. Omkleden, naar Haarlem rijden.

Daar komen we in een huis vol neven en nichten en hun grote kinderen.
Een heel andere groep mensen, maar even gezellig. Deze keer op een comfortabele stoel in een lekker warme kamer.

We blijven tot een uur of negen en dan is het genoeg geweest en rijden we terug naar huis. Een leuke, volle zaterdag. En dan zondag een dagje niks. Ook wel weer fijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Rammenas

Ik heb een groente-abonnement bij de voedselboomgaard. ‘Oogstgenoot’ heet dat. Omdat ik ook vrijwilliger ben, combineer ik het oogsten met m...