vrijdag 30 april 2010

Koninginnedag

“Leve de koningin!” is het eerste wat ik zeg als ik wakker word. Koninginnedag is leuk, want ook in ons dorp is het hele centrum dan één grote vrijmarkt.
We fietsen meteen na het ontbijt naar ‘het dorp’. Erg warm is het niet, maar daar trekt niemand zich iets van aan. Het is gezellig druk en H. en ik slenteren langs alle uitgestalde spulletjes, op zoek naar iets van onze gading. Bij boeken blijven we altijd even staan. Er worden er nogal wat aangeboden, dus erg snel gaan we niet.
Soms zit er achter de koopwaar een bekende, en vragen we of de zaken goed gaan. We komen buren tegen en vrienden die we meteen even uitnodigen voor dat etentje dat we nog eens zouden hebben.
Ergens staat een man met tomatenplantjes; we laten er voor twee euro een paar opzij zetten. En natuurlijk kopen we allebei een paar boeken. Intussen wordt het er niet warmer op en de lucht is ongezellig grijs. Na een tijdje begint het zachtjes te miezeren. Kinderen en ouders achter de kraampjes zien er kleumerig uit en wij gaan wat sneller lopen. “Een fototoestel voor maar vijf euro!”, roept een zakenman van een jaar of zeven. “Joh, je moet niet vóór je spullen gaan staan”, wijst mam hem terecht. Zijn enthousiasme is even getemperd, maar even later horen we hem weer roepen, van áchter de kraam.
Hier en daar wordt nu plastic over de spullen gelegd en wie bij een luifel zit, trekt alles naar droog gebied. De eerste paraplu’s verschijnen. Het begint nu onmiskenbaar te regenen.
Het is een treurig gezicht: vochtige knuffels, nat speelgoed, serviesgoed, puzzels. Boekjes waarvan de kaft langzaam begint te krullen. En ook kramen die verdwenen zijn onder een afdekzeil, in hoopvolle afwachting tot de bui weer over zal gaan.
We maken standvastig de hele ronde af, maar echt leuk is het niet meer. Ik krijg het steeds kouder. En natte boeken koop ik niet. Het wordt tijd om onze tomatenplantjes te halen. Die zien er fris uit, met die verse druppels op hun blaadjes.
Huiverend fietsen we naar huis. Even later sta ik met een warme kop koffie voor het keukenraam en kijk tevreden naar de nieuwe tomatenplantjes naast de kruidentuin. Op tafel de oogst van de dag: drie puntgave boeken, voor een habbekrats.
In de verte wordt de lucht lichter.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Botten

Aanmelden voor mijn afspraak in het ziekenhuis gaat met een QR-code die ik op m’n telefoon heb staan. Er komt een bonnetje tevoorschijn waar...