De heenreis verloopt soepel. Helemaal volgens het boekje mis ik mijn aansluiting op 2 minuten en wacht 25 minuten op de volgende bus. Het is koud.
Het ongezellige, maar warme wachtlokaal van twee jaar geleden is inmiddels een gezellig cafetaria geworden met op de deur de tekst “consumptie verplicht”.
Maar de bus rijdt op tijd en de rit is net lang genoeg om weer op te warmen.
Terug kan ik met een collega meerijden, die me op een strategisch tijdstip afzet op overstaphalte Dukenburg.
Ik zie op één van de zes haltes aangegeven staan dat lijn 11 over twee minuten komt! Als ik nog een keer kijk, is de mededeling verdwenen. Zonder dat er een bus is geweest.Ik zoek een plek in de luwte met zicht op alle haltes. Er rijden bussen af en aan die soms wel en soms niet corresponderen met wat op de halteborden staat.
Achter elkaar arriveren er twee exemplaren met “999 geen dienst” voorop. Als de eerste optrekt, loopt er een meisje heen dat iets aan de chauffeur vraagt. De bus rijdt door en zij zegt tegen haar vriendin: “Het is de elf.” “Wat?”roep ik, “is het de elf??” “Naar Nijmegen” vult ze aan. Da’s dus niet de goede.
De andere 999 blijkt lijn 6 te zijn.
Een derde meisje zegt tegen de vriendinnen dat ze naar Beuningen moet. “Wij ook”, zeggen ze, “maar het gebeurt zó vaak dat de elf gewoon niet komt!”
Ik begin m’n tenen te voelen…
Dan floept er een 11 tevoorschijn op een van de borden. Lijn 11 naar Beuningen. Over 12 minuten zou hij moeten komen. Dat is te overzien. Nou maar hopen dat de mededeling klopt.
Dat doet ie niet helemaal. De bus is er al na twee minuten. Nog een kwartier later ben ik thuis. Totale reistijd: 5 kwartier.
En dat voor een afstand van hemelsbreed 15 kilometer. Even rekenen: 12 kilometer per uur. Niet gek toch? Lopend haal ik dat niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten