Griekenland voor kinderen

“Stilte, opname”. Achter het rode lampje zijn we bezig met de opname van mijn gesproken kindertijdschrift. Twee voorlezers in de geluiddichte studiocabine; daarbuiten, achter het mengpaneel, zit ik naast de geluidstechnicus. “Na de voorlaatste zin moet het geluid van de zee erin”, zeg ik. “zachtjes op laten komen en nu nog even laten ruisen. Mooi. En weg met die zee. Einde item.” Het juninummer van het tijdschrift gaat over Griekenland. Er moet natuurlijk iets in over de geldproblemen, en landeninformatie. Er is een reportage in een Grieks eetcafé en vrolijke vakantiemuziek. Maar er is ook ruimte voor de oude verhalen. Ik heb een mooie versie gevonden van Orpheus en Euridice, voor kinderen geschreven. Met een aansprekende, herhaalde litanie over de verliefdheid van Orpheus, die het voelt huppelen in zijn buik en in onze wereld tegen lantaarnpalen aan zou lopen omdat hij zijn hoofd vol heeft van zijn Euridice. Als afsluiting van het verhaal laten we een stemmige lier horen. In een interview vertellen kinderen over hun vakantie op Kreta. Dan stellen we Odysseus voor. De slimme held over wie vandaag de dag nog steeds verhalen geschreven worden. Imme Dros schreef bijvoorbeeld “Odysseus, een man van verhalen”. En nog recenter is “Dissus”, waarin Simon van der Geest de oude verhalen opnieuw heeft uitgevonden. “Zaten we daar – tussen hooibalen en negen schapen – nooit verloor ie ons uit zijn oog – en de deur bleef mooi gesloten.- Maar even later – toen hij zat te suffen – tegen de schuurdeur leunde, - heb ik een dartpijl, goed gemikt – in dat ene oog geprikt.” Frank Groothof bezong de held Odysseus in een opera. We laten in het tijdschrift van alles een voorproefje horen. De voorlezers genieten van hun tekst. Halverwege het beroemde Paard van Troje zegt de één ineens: “Weet je dat ik van dit verhaal nog steeds de eerste regel in het Grieks uit m’n hoofd ken? Ik heb ze vroeger op school moeten leren.” Ik vraag of ze het wil laten horen en we schuiven het al improviserend tussen het draaiboek. Na twee en een half uur is de opname gedaan. Samen met de technicus controleer ik het hele geluidsbestand en dan kan het opgeslagen worden voor verzending. Morgen is het bij de abonnees. Ik hoop dat ze van de mooie verhalen net zo veel genieten als van de moppen en de weetjes.