Oudheid

Vandaag regent het in Berlijn. We komen al op tijd bij het Pergamon-museum en zien geen rij bij de ingang. Als we dichtbij zijn, zien we dat er wel een kluit mensen rond het kassagebouw schuilt.
Wij hebben al kaartjes en lopen meteen door naar de tijdelijke tentoonstelling: het Assisi-panorama.
Acht ijzeren trappen voeren ons naar een rond plateau, waar juist de kunstmatige dageraad ontwaakt, compleet met krekelgetjilp en geroezemoes van mensenmassa's. In de diepte zien we een levensecht tafereel uit de oudheid. Duizenden mensen stromen naar de stad waar een feest wordt voorbereid. Aan alle kanten van ons plateautje is zoveel te zien dat we de zon nog twee keer laten ondergaan voor we de trappen weer afdalen. Beneden proberen we te doorgronden hoe het panorama gemaakt is. Een mix van foto's, schilderwerk en technische kunstgrepen. Knap om een stad uit 130 na Christus zo tot leven te brengen.

De vaste collectie van het museum brengt ons nog verder terug in de tijd. We lopen door de Ishtar-poort uit het Babylon van 6 eeuwen voor Christus. Met z'n helderblauw geglazuurde stenen en afbeeldingen van draken en stieren rijst de poort hoog boven de bezoekers uit. En dan is dit nog maar de kleine 'voorpoort'. Er zijn nog meer van die enorme bouwwerken. Poorten, muren, beelden. Geimponeerd lopen we tussen die eeuwenoude stenen kolossen. Tot we na een paar uur onze voeten beginnen te voelen.
Voor de gewone menselijke noden is tussen al dit antieke geweld weinig oog. De honderden bezoekers moeten het met een (1) toilettenblok doen en in een verloren hoek is een piepklein koffiebarretje. Ook bankjes zijn erg dun gezaaid. Als we bijna door onze benen zakken, slaan we de laatste zalen over. En met een hoofd vol antieke oudheid gaan we op zoek naar eten, drinken en een wc.