Jouw vrouw mijn vrouw

Ik kijk naar een aflevering van het ruilprogramma Jouw vrouw mijn vrouw. De vrouwen die van gezin ruilen zijn Judith Osborn, ondernemer en ontwerpster en Melisa Schaufeli, vrouw van ex-voetballer Andy van der Meyde.

Melisa komt terecht bij de oudere programmaker en schrijver Bert van der Veer in een rustig huis vol boeken, waar ze zich onmiddellijk begint te vervelen. De vrijgevochten Judith Osborn moet het huishouden gaan voeren in een gezin met drie kleine kindjes en een luie donder van een man die alleen maar op de bank ligt.

Hoewel mijn situatie meer op die van Bert en Judith lijkt, ligt mijn sympathie onverwacht bij de voetbalvrouw. Uit haar drukke gezin geplukt, weet ze zich geen raad in het stille huis met alleen maar boeken en een saaie, oudere man die vooral met rust gelaten wil worden. En ze houdt niet van lezen... Dapper probeert ze gesprekken te voeren met Bert en als ze na een paar dagen zelf mag bepalen wat er gebeurt, begint ze energiek aan een grote schoonmaak, want de smerige keuken is haar een doorn in het oog.

Intussen moet Judith een huis schoonhouden, wassen draaien en koken. Allemaal activiteiten die ze nooit eerder gedaan lijkt te hebben. En dan ook nog eens helpen in de kapperszaak aan huis. Het valt haar zwaar en zodra ze het voor het zeggen krijgt, gaat de hele klussenlijst naar de voetballer en zij op de bank.

Na een week is de ruil afgelopen en gaan de vrouwen weer naar huis. Het is voor iedereen een leerzame ervaring geweest. Dat is in elk geval de bedoeling geloof ik. Voor mij ook trouwens.

Een dag later doe ik m’n keukenkastje open en zie hoe vies het daarin is. Eigenlijk wist ik dat wel, maar nu besluit ik er iets aan te doen. Ik maak een emmer sop en ga aan de slag, om niet te stoppen voordat de hele keuken fris en schoon is. Terwijl ik bezig ben, denk ik aan het boek dat ik nog uit wil lezen, het stuk dat ik nog moet schrijven en mijn mailbox die ik nodig moet checken. Toch maak ik mijn klus af en ik ben heel tevreden met het resultaat. Ik denk aan Melisa Chaufeli en haar schone huis en kan me best voorstellen dat ze zich doodverveelde zonder alle huishoudelijke beslommeringen die ze gewend was. Als je niet van lezen houdt...

Alleen zo’n man op de bank die vindt dat het hele huis bijhouden vrouwenwerk is, dat een vrouw daar genoegen mee neemt kan ik me dan weer níet voorstellen.

Hoeft ook niet. Terwijl ik het keukendoekje uitwring en het vuile sop wegspoel, hoor ik op de trap de stofzuiger en de voetstappen van mijn H.

Ik ben vandaag niet de enige in huis met schoonmaakwoede.