Radiohits tijdens de afwas

Ik slaap niet meer ’s middags. Toen ik net uit het ziekenhuis was, sliep ik bijna twaalf uur per etmaal, maar nu val ik niet meer in slaap als ik ’s middags een uurtje ga liggen. Toch heb ik dat uur rust echt nog wel nodig en om me niet te vervelen, luister ik nu dus naar de radio.

Het is lang geleden dat ik zo op de hoogte was van de nieuwste hits. Ik zing zachtjes mee met Rihanna en Eminem, zapp weg bij Jason Derulo omdat ik me erger aan zijn frasering (Every time – that you get undressed, I hear sym – phonies in my head), ik raak een beetje ontroerd door U2, die stukken toespraak van Nelson Mandela door Ordinary Love mixt en ben prettig verrast door het liedje Royals van Lorde.

Als ik nu zou worden uitgedaagd voor een spelletje SongPop (waarbij je zo snel mogelijk liedjes moet herkennen), zou ik wel een kans maken in de categorie Ultimate 2000’s.

Het is grappig om te merken in welke muziekperiodes je goed thuis bent. Behalve de liedjes uit mijn eigen tienertijd, ben ik ook aardig bekend met die uit de jaren negentig. Toen zat mijn dochter E. op de basisschool en ontdekte ze de muziek. Steeds als we samen stonden af te wassen, overhoorde ze me op het gebied van de radiohits van dat moment. “Weet je van wie dit liedje is?” vroeg ze dan, en zong een paar regels. Als ik het niet wist, riep ze triomfantelijk de naam van de artiest en kwam dan met een volgend fragment.

Ik heb nooit een afwasmachine gehad en de enige momenten waarop me dat spijt, is na een maaltijd met veel gasten. Het was in de eerste plaats een milieukwestie om zo’n ding buiten de deur te houden, maar samen afwassen is eigenlijk ook een geweldig sociaal gebeuren. Gisteren waren mijn kinderen aan de beurt, en al begonnen ze er zuchtend aan, na een paar minuten hoorde ik ze samen praten over de studie van zoon J. Een gesprek waar zonder die afwas niet zo gauw ruimte voor zou zijn. Met diezelfde zoon, die nogal zuinig met zijn woorden is, heb ik zelf soms ook juist onder de afwas  de beste gesprekken.

Nu ik dit zo opschrijf, begin ik me af te vragen waarom iedereen toch altijd onder de klus uit probeert te komen. Zelf sta ik ook echt niet te juichen als ik aan de beurt ben. Sja, het karwei zelf is natuurlijk niet echt leuk, maar het socializen maakt een hoop goed. Nog een paar middagen rust-met-radio en ik ga me echt verheugen op een afwas met E.

“Weet jij van wie dit liedje is?”

Kijken wie er wint.