Groene energie vanaf het dak van een blauw huis

Er zit een man op het dak.

Op ons platte dak legt hij dertien zonnepanelen. Toen we een paar maanden geleden online onze gegevens invoerden, kwam er een plan uit met negen panelen, maar na een schouwing bleken er dertien op te passen. De lichte aarzeling die ik bij dat getal voelde, verbaasde mij zelf. Ik blijk dus ergens vanbinnen een beetje bijgelovig te zijn. Maar het werden er toch dertien.

 

Eén jonge man komt ze leggen. Ik hoor hem lopen en dingen verschuiven. Als hij de ladder af komt om iets uit z’n auto te halen, roep ik hem binnen voor koffie. Ik vertel hem dat kort geleden gelukkig de hardnekkige lekkage is opgelost van dit zelfde dak waar de panelen op komen.

“Er zat een winkelhaak in.”

“Ja”, zegt hij “ik ben de reparatie net tegengekomen toen ik het grind opzij schoof.”

Dus dát was dat zware schuifgeluid.

“Het grind opzij schuiven? Kan dat geen kwaad?” wil ik weten. Maar hij zegt dat ie het straks netjes terug legt, deels als verzwaring voor de zonnepanelen. Hij legt me het systeem uit van het plaatsen en dat het Zuid-Oosten de meest geschikte richting is om zo veel mogelijk zonlicht te vangen. Helaas is er vandaag niet zo veel zonlicht. Er hangen zware, grijze wolken, en even later trekt hij een regenpak aan om weer het dak op te gaan.
 

Het lijkt me zwaar werk. De panelen zelf zijn niet erg zwaar, maar ze zijn wel een meter bij 1.65 en ze moeten stuk voor stuk de ladder op gesjouwd worden. Net als alle andere onderdelen trouwens. Halverwege de middag, als ik nog een keer koffie heb gezet, komt de elektricien er bij. Ik mag kiezen of de bedrading door het dak of door de muur gaat. (De muur graag) en of er een gebogen buis buitenom de muur naar het dak loopt of een recht buisje waaruit een paar draden verder het dak op gaan.

 

De laatste klus is het ophangen van de omvormer in de hal en het aansluiten ervan op ons elektriciteitsnet. Dan komt de dakman om het hoekje van de deur dag zeggen en de man van de elektriek komt om een stofzuiger vragen. Hij maakt de hal weer helemaal schoon en komt dan uitleggen hoe ik op de website de prestaties van onze zonnepanelen kan volgen. Eerst zorgt hij dat er een verbinding komt tussen onze wifi en de “solar-wifi” en dan maakt hij in een moeite door een account voor me aan.
 

Er is niet meteen iets te zien op de grafiek die de opbrengst moet weergeven, maar een half uur later zie ik op mijn i-pad dat onze zonnepanelen werken. Op donderdag 17 september rond vijf uur ’s middags begint het. En op zondagavond hebben we volgens het schema 0.076 bomen bespaard. Het zijn natuurlijk virtuele bomen en we hebben geen idee of ze vier meter hoog zijn of veertig. Maar het gaat om het idee. Groene energie, vanaf het dak van ons eigen, blauwe huis.