Cadeautje van een abonnee

Het luistertijdschrift dat ik maak voor slechtziende en blinde kinderen, Klinkklaar, wordt voorgelezen door de vrijwilligers Bas en Roos. Ze zijn geen anonieme stemmen, maar treden op als personages, die verhaaltjes en artikelen aan elkaar kletsen. Bij het schrijven van hun teksten blijf ik dicht bij de lezers zelf, maar soms verzin ik gewoon iets, zoals dat Bas een nieuwe trui heeft gekocht of dat de kat van Roos de koelkast heeft opengemaakt. Dat soort dingen.

Erg groot is het abonneebestand niet. Maar de abonnees díe we hebben zijn wel betrokken. Er zijn er die heel regelmatig mailtjes sturen waarin ze vertellen dat ze het vorige nummer zo leuk vonden, dat ze jarig zijn geweest of welk boek ze hebben gelezen.

Eén blind meisje houdt erg van breien. Ze schreef een tijdje geleden dat ze een sjaal had gebreid voor Gerard Joling, die ze hem had gestuurd. We lazen haar brief voor in het tijdschrift en vroegen of ze het liet weten als hij antwoord gaf. Toen er op de redactie een doos werd bezorgd voor één van de voorlezers, had ik een vermoeden wat er in kon zitten. De doos woog niet veel en was gericht aan Roos, per adres Redactie Klinkklaar.

Drie weken stond de doos op de kast, want Roos was met vakantie. De eerste de beste keer dat ik haar weer bij de koffieautomaat zag, trok ik haar aan de mouw en vertelde over de doos die op haar stond te wachten. Ze ging meteen mee en nieuwsgierig keek ik hoe ze het pakje openmaakte. Zat er een zelfgebreide sjaal in?

Het was geen sjaal, maar wel een zelfgebreid cadeautje. In de doos zat een zwarte kat van dikke breiwol, met daarbij een braillebrief – met vertaling – waarin stond dat Roos deze poes kreeg omdat Klinkklaar zo leuk was en omdat ze zelf ook een poes had. (Er stond ook in dat Gerard Joling een bedankje had gestuurd voor zijn sjaal.) Een beetje verbaasd zei Roos dat ze hartstikke allergisch was en ze vroeg zich af hoe onze abonnee er bij kwam dat ze een kat had.

Dat kwam natuurlijk door die kat uit het draaiboek, die de koelkast had opengemaakt. Tsja, de luisteraars kunnen natuurlijk niet weten dat sommige details niet helemaal kloppen met het echte leven. Maar voortaan heeft Roos dus wél een kat, een gebreide zwarte, en hoe allergisch ze ook is voor kattenharen, van dit exemplaar zal ze geen last hebben. Deze is alleen maar leuk.