“O, een Engels tuinprogramma,” zegt hij. Het is leuk.
Ik neem het voor kennisgeving aan, maar een paar dagen later vraagt hij: “kom je een keer meekijken? Dit vindt jij ook leuk!”
Dus kruip ik naast H. op de bank en kijken we samen. De serie (op Netflix) heet “Big dreams, small spaces” en het idee is eenvoudig: de Engelse tuingoeroe Monty Don bezoekt twee verschillende mensen (/stellen/gezinnen) die een droom hebben voor hun (kleine) tuin. In ongeveer een half jaar tijd helpt hij hen om die droom uit te voeren. Hij neemt het plan met ze door, zet ze aan het werk, komt na een tijd weer kijken hoe het vordert en coacht ze naar een resultaat, dat soms prachtig is, soms grappig en soms ontroerend. Overigens steekt ie zelf z’n handen ook flink uit de mouwen als hij er is.
Jazeker, ik vind dit ook leuk!
Monty Don is very British en behalve kennis van tuinen heeft hij ook veel tact en psychologisch inzicht. Hoe bizar of megalomaan de tuindromen ook zijn, hij laat het zich helemaal uitleggen, is altijd enthousiast en laat vervolgens de tuinbezitters zelf ontdekken wat de mogelijkheden en onmogelijkheden zijn (binnen hun budget).
Ik had nog nooit van Monty Don gehoord, maar in Engeland is hij een begrip en de mensen waar hij komt, vallen soms bijna flauw van opwinding dat de grote tuingoeroe bij hen in de eigen tuin is. De deelnemers staan waarschijnlijk te dringen om mee te doen aan het programma en de dromen die worden uitgekozen, hebben vaak iets bijzonders.
Zo waren er de jonge ouders van een jochie met down, die voor hem een zintuigentuin wilden maken. En een vrouw in een volkswijk die haar kleine voortuin omtoverde in een pluktuin waar iedereen groente en fruit mocht komen halen. En de vrouw die de erfenis van haar omgekomen zus wilde gebruiken voor de tuin die een eerbetoon aan die zus werd. (jaja, ontroering verkoopt, ik laat me er helemaal door inpakken)
Het leuke is, dat begin april precies de goeie tijd is om zo’n tuinprogramma te kijken. Mijn vingers gaan ervan jeuken om zelf buiten aan de slag te gaan. Op de vensterbank staan intussen kleine potjes, ingezaaid met kruiden en ook buiten zit al het een en ander in de grond. Bij het tuincentrum haalde ik gisteren alvast wat sla- en andijvieplantjes om te planten. En kijk, de radijsjes komen boven de grond.
Vandaag is het bewolkt, maar droog. Een mooie dag om flink wat in de tuin te gaan doen. Yess! En dan vanavond weer samen een aflevering kijken van “Big dreams, small spaces.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten