Als ik op woensdagmiddag een lakenwas wil ophangen, krijg ik de wasmachine niet open. Ik trek tevergeefs, draai aan de knop, doe de hoofdschakelaar uit en weer aan, maar het deurtje blijft dicht. Raar is ook dat er geen lampje meer gaat branden als ik de knop op een willekeurig programma zet.
‘Er is iets niet goed met de wasmachine,’ vertel ik beneden aan H.
Die legt het boek opzij dat hij aan het lezen is en loopt mee naar het washok op zolder. Hij probeert dezelfde dingen die ik heb gedaan, maar waar mijn pogingen ophielden, gaat hij verder. De stekker van de wasmachine blijkt muurvast te zitten en H. schroeft en wrikt net zo lang tot ie los is. Ergens is blijkbaar iets te heet geworden, er zitten stukjes plastic binnenin vastgesmolten.
We vinden ergens nog een bruikbare vervangende stekker en na een half uurtje lijkt het probleem verholpen. De deur is intussen open, en het is duidelijk dat de was nog niet lang gedraaid had toen de boel uitviel. Er zit een laag water in de machine en de natte boel ruikt bepaald niet fris. Ik zet het programma opnieuw aan en … er begint een lampje te knipperen met een slotje, maar verder gebeurt er niets.
Ik haal de kleddernatte was uit de machine en breng die in verschillende sessies een verdieping lager om ze daar in het bad te gooien. Het helpt niet. Volgens het boekje met gebruiksaanwijzingen kan het lampje een aantal dingen betekenen. Ik voer elke mogelijke aanbevolen actie uit, maar het levert allemaal niets op. Het icoontje blijft knipperen en verder niks. Er zal toch een monteur bij moeten komen.
Donderdag moet ik werken en H. belt de monteur. Die zal dinsdag langskomen.
Dinsdag! En dat bad vol vuile, natte was ruikt nú al muf. Ik loop naar de buren om te vragen of we daar misschien een was mogen doen.
‘Nou jaah,’ roept de buurman. ‘Dat is al de vijfde wasmachine waarvan ik deze week hoor dat ie kapot is!’ Hij somt op bij wie allemaal. En natuurlijk mag ik komen met m’n natte was.
Een paar uur later draag ik een mand met frisse, schone was naar huis om daar op zolder te hangen. Op de overloop staat een tweede mand, vol gekleurd goed dat nog aan de beurt moet komen. Maar dat moet nog even wachten tot dinsdag. Want vol vertrouwen ga ik er vanuit dat die monteur de boel wel weer aan de praat krijgt. Daar zijn monteurs toch voor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten