Niet ziek

Uche uche uchch… snuf.
Arme H. Hij is echt hartstikke verkouden. Overdag was het al flink hoesten, maar ’s avonds in bed is het nog erger. Met twee paracetamollen hoopt ie toch een beetje te kunnen slapen, maar het helpt weinig. En hij is niet de enige die ervan wakker ligt.
Steeds als ik bijna in slaap val, word ik wakker van het gehoest, gesnuif, gedraai en gesnotter naast me. Na een tijd besluit ik hem voor de rest van de nacht te verlaten. Gelukkig hebben we op zolder een kant en klaar bed staan, waar dochter E. met kerst een nachtje in heeft gelogeerd. Ik hoef er alleen maar in te kruipen.

Het is vakantie en ik slaap lekker door tot ik wakker wordt. Ik begin de dag goed met een half uurtje binnen sporten en dan kijk ik voorzichtig om een hoekje bij H. Hij ligt nog te slapen. Zachtjes pak ik m’n spullen, ga douchen en aankleden en dan naar beneden om een ontbijtje klaar te zetten met veel fruit.

Een uurtje later hebben we samen ontbeten en H. gaat met z’n iPad op de bank liggen.
‘Hoe voel je je nu?’ vraag  ik. ‘Ben je echt ziek?’
‘Ik ben niet ziek,’ zegt H. ‘Maar ik heb wel hoofdpijn en ik voel me nogal beroerd.’
‘Maar dan ben je toch ziek.’
‘Nee,’ zegt H. ‘Want ik heb geen koorts.’
‘Je hoeft toch geen koorts te hebben om ziek te zijn.’
‘Jawel, anders ben je niet ziek.’

En dat vind ik nou wonderlijk; dat je het fundamenteel oneens kunt zijn over zo’n gewoon, algemeen gebruikt woordje. Ik ben eigenlijk benieuwd hoe anderen daar over denken. Ben je pas ziek als je koorts hebt? En is dat dan echt pas bij 38 graden? Of hangt dat er vanaf wat je normale niet-ziek temperatuur is (geen idee trouwens, ik meet nooit m’n temperatuur als er niks aan de hand is).

Nu hangt H. de hele dag een beetje niet-ziek op de bank. Ik laat hem lekker hangen en denk er het mijne van ('wel ziek' dus). Misschien ga ik vannacht nóg een nachtje uit logeren. Want of je het nou ziek noemt of niet, het maakt wel een hoop lawaai als je er naast ligt.