Jarenlang maakte ik samen met F. het luistertijdschrift Hardop, voor blinde en slechtziende kinderen. Het was een leuke klus waar we veel creativiteit in kwijt konden. Steeds weer nieuwe thema’s verzinnen waar we dan een tijdschrift vol verhaaltjes, gedichten, informatie, muziek, geluiden en grapjes over maakten.
Toen een van de insprekers van het hoorspel een tijd ziek was, bedacht F. een nieuw personage en vroeg of ik deze rol wilde spelen. Toen de zieke collega terugkwam, bleef ‘mijn’ personage bestaan en zo leverde ik elke maand een kleine bijdrage aan Zet’m Op.
Maar nu is Zet’m Op opgeheven. In april 2023 verscheen het laatste nummer van het tijdschrift. Vrijdagavond was het afscheidsfeestje met de redactie en alle medewerkers. Ook de hoorspel-spelers waren uitgenodigd.
De bijeenkomst begon in het huis van voorlezer E. Samen met F. las hij 38 jaar lang het blad voor. Ze waren voor de luisteraars echt personages. Allebei waren ze zeer betrokken, planden vakanties om opnamedata heen en verschenen trouw bij elke opname. Allebei misten ze in al die jaren maar twee opnames, vertelden ze niet zonder trots.
Met die 38 jaar spanden de voorlezers de kroon, maar ook de redactie was al vele jaren aan het blad verbonden. Zo kwam het dat de bijeenkomst veel weghad van een reünie:
“Weet je nog dat we dit vroeger zó deden…”
“Herinner je je die keer dat dít gebeurde…”
Na een drankje en een heleboel herinneringen, werden we verwacht bij de overburen, een Turks restaurant waar we als VIPs binnengehaald werden; onze gastheer en zijn partner zijn goede vrienden van de eigenaar.
Met het hele Zet’m Op team hadden we een heerlijk afscheidsetentje. Het ophalen van herinneringen ging nog lang door, terwijl we met deze bijeenkomst nog een laatste, mooie herinnering toevoegden. Een feestelijke bijeenkomst om met plezier aan terug te denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten