Tegenwind

De hele weg naar huis hebben we tegenwind. Het is een mooie fietsroute die voor een groot deel over de dijk langs de Maas gaat. Maar bovenop die dijk vang je wel alle wind. Na ruim veertig kilometer nemen we een koffiepauze in een klein dorpje langs de rivier. Hè lekker, even rustig in de zon zitten. Als we weer opstappen, zucht ik dat m’n benen zo zwaar voelen door die tegenwind. En door te weinig slaap. H. bekent dat hij er vandaag ook wat moeite mee heeft.

Sja, het is onze eigen schuld. Hadden we maar niet tot half twee in de nacht wijntjes moeten drinken. We waren uitgenodigd voor een bezoekje aan de B&B van R., oud-collega en goede vriendin van H. Ze woont in Berlicum in een monumentaal huis met een prachtige tuin. De B&B is een apart huisje dat uitkijkt op die tuin. Woensdag waren we vertrokken en dit was de tweede overnachting van een driedaagse tocht.

Donderdag laat in de middag waren we aangekomen en konden we met een code de sleutel uit een kastje halen. We bewonderden het huisje en de tuin, zaten een tijdje op het terras en gingen toen verderop in de straat iets eten. Tegen tienen kwam R. thuis en vroeg of we zin hadden om iets te komen drinken. Dat deden we en het was heel gezellig. Voor we het wisten was het laat.

En nu moeten we tegen de wind in naar huis. Maar we zijn al over de helft en het is een prachtige dag. En spijt hebben we niet, want goede vriendschappen moet je onderhouden, al kost dat je soms wat nachtrust. Na 70 kilometer zetten we onze fietsen in de schuur en wandelen we onze eigen tuin in. Kleiner en minder goed onderhouden dan de tuin in Berlicum, maar toch helemaal niet verkeerd. ‘Leuke B&B,’ zeggen we tegen elkaar. ‘Zullen we hier blijven?’ En we laten ons in de makkelijkste stoelen vallen om even lekker uit te rusten.