Verkeersbord of niet, hij ragt gewoon door…

Alle inzittenden van de bus kijken gespannen door de ramen als de chauffeur voor de derde keer probeert langs de smalle oprit en onder de roodwitte balk door te rijden. We horen de balk over het dak schrapen. Nóg eens achteruit, voorzichtig draaien, een verkeersbord staat in de weg.

Het is een raadsel hoe de grote touringcar ooit het parkeerterrein op heeft kunnen rijden. Het lijkt onmogelijk om er weer vandaan te komen. De chauffeur heeft er genoeg van. Verkeersbord of niet, hij ragt nu gewoon door. Oh! Mensen slaan de handen voor hun mond, kijken geschrokken of beginnen te lachen. Het bord gaat om en we zijn er door.

In de bus zitten alle genodigden op het 50-jarig huwelijksfeest van mijn zwager en schoonzus. De gemiddelde leeftijd zal zo rond de 70 zijn en niet iedereen is even goed ter been. Daarom heeft het gouden paar bedacht om met een rondrit door het Groningse land te beginnen, langs de wierden of terpen met kerkjes uit de 13e eeuw. Een gids vertelt over de historie van de streek, de gebouwen, de wierden.

Na de start vanaf de P&R in Groningen, waar we om half 2 (en niet later!) aanwezig moesten zijn, gaat de tocht langs smalle landweggetjes. Zó smal, dat het iedere keer spannend is als er een tegenligger komt. In het dorpje Ezinge gaan we de bus uit en wandelen naar een van de weinige oude kerkjes die nog als kerk in gebruik zijn. Mijn schoonzus houdt triomfantelijk de sleutel omhoog en opent de deur. Binnen vertelt de gids over deze plek en kunnen we een tijdje rondkijken.

Terug bij de bus wordt door veel gasten even nieuwsgierig gekeken naar de schade van het verkeersbord. We stappen weer in en nu gaat het naar de Allersmaborg, een bijzondere locatie die van oorsprong uit de 15e eeuw stamt. De eenvoudige borg van toen is in de loop van de jaren groter en luxer geworden en heeft nu de vorm van een 19e eeuws landhuis.

Maar voordat we hier aan de koffie kunnen, moet de chauffeur alweer een hindernis nemen. De parkeerplaats wordt geblokkeerd door werkverkeer. Een paar minuten lijkt alles vast te staan, maar de gids onderneemt actie en gaat in overleg met de bestuurders van twee grote wagens. Langzaam rijden die achteruit, zodat onze touringcar het parkeerterrein op kan draaien. Het past allemaal maar nét en we stellen ons voor dat de chauffeur intussen met het zweet in z’n nek zit en spijt heeft van deze klus.

Tenslotte kunnen we uitstappen, krijgen we koffie en taartjes en wordt iedereen persoonlijk welkom geheten door het bruidspaar. Nu kan het feest beginnen. Een vrolijke bijeenkomst met familie en vrienden, verhalen, lekker eten en ’s avonds worden we weer allemaal keurig afgeleverd bij de P&R waar we zijn opgehaald. Alleen blijft de bus deze keer een eindje buiten de parkeerplaats staan, want één omgetrokken verkeersbord is genoeg.