Ik weet niet meer waarom, maar ik ben lid geworden van de buurtpreventie-app. Soms gebeurt er een hele tijd niets, en dan ineens komt er een stroom aan berichtjes binnen. Bijvoorbeeld als er ergens in de buurt is ingebroken, als er vandalen rondlopen die spiegels van auto’s trappen of als er een hond kwijt is of juist gevonden. Een enkele keer plaatst iemand een bericht dat volgens iemand anders niet in de app thuishoort. Dan volgen er geïrriteerde reacties dat dat gezeur is of juist dat het wel serieus bij buurtpreventie moet blijven in deze appgroep.
Jammer dan, net te laat.
Weer thuis hoorde ik m’n telefoon piepen en was er weer iemand die het stekje wel wilde. H. zei dat we er nóg een hadden staan, dus een half uurtje later maakte ik alweer kennis met een buurtgenoot. Ze vertelde dat haar moestuintje op vaar-afstand aan het water lag, dus als we weer eens gaan kanoën, moeten we daar even naar gaan kijken.
Na een nacht regen zie ik dat van de drie nieuwe paprikaplantjes nog maar twee over zijn. Slakkensporen maken duidelijk wie de daders zijn. Met de zachte voorjaarsregen is de jaarlijkse strijd weer aangebroken. Als ik consequent elke avond een slakkencontrole uitvoer, is er een kleine kans dat er iets eetbaars opgroeit in de twee moestuinbakken op het achterterras. Elke slak die ik vind, gaat met een grote boog het water in van de vaart achter de tuin. Moeten ze maar niet van mijn groenteplantjes eten. De twee resterende paprikaatjes zijn nog ongeschonden. Nog maar een paar maanden het slakkengevecht volhouden, dan kunnen we paprika’s uit eigen tuin eten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten