9-10 sept.
We zijn in Chefchaouen. Twee dagen hebben we door de smalle straatjes
van deze blauwe stad gestruind. Eindeloos foto’s gemaakt van de blauwe
huizen, de pleintjes, de winkeltjes en de katten, waar het van wemelt.
Magere beestjes, die overal worden gedoogd en gevoerd. Soms zijn er
zelfs kleine huisjes voor ze gebouwd.
De ochtend dat we hier zullen vertrekken hoor ik héél vroeg, rond vier uur, mijn telefoon pingen. Een appje van onze reisleidster. Er is een hevige aardbeving geweest in Marokko. Honderden doden, meldt NOS.nl. In Rabat, waar we drie dagen geleden waren, is de aardbeving gevoeld. In Marrakech, waar de reis later heen gaat, is schade.
Later op de dag komen er ongeruste berichtjes binnen van het thuisfront. Of alles goed is met ons. Er circuleren filmpjes van ingestorte gebouwen in de medina van Marrakech. Op de plek waar wij zijn, is niets aan de hand. Natuurlijk heeft iedereen het erover. Reisleidster Akke is steeds in contact met de reisorganisatie. Vandaag rijden we volgens plan door naar Fes. Of we de hele afgesproken route kunnen, mogen en willen doen, is nog niet duidelijk.
Bijna de hele groep gaat de volgende dag mee met de rondleiding door Fes. Een gids gaat met ons de medina in; we bezoeken een informatiecentrum/winkel met argan olie (helpt tegen álle kwalen, van verkoudheid tot kanker tot erectieproblemen), een leerlooierij (bosje munt voor je neus houden tegen de stank), een weverij. De straatjes zijn ongelooflijk smal.
Met de gids praten we over de aardbeving. We vragen naar de kapotte medina van Marrakech, maar volgens hem valt het mee. “We danken Allah dat het epicentrum van de beving niet onder het centrum van Marrakech was, dan zouden er nog veel meer doden zijn gevallen.” Het verschil tussen de berichtgeving op Nederlandse kanalen en wat de Marokkanen zelf zeggen, is groot.
Er zijn drie dagen van nationale rouw afgekondigd en overal hangen de vlaggen halfstok. Ook bij ons hotel. Drie dagen nationale rouw betekent drie vrije dagen. We merken het ’s avonds in ons hotel, dat tevens een nachtclub is. Zowel zondag als maandagavond is tot laat in de avond de muziek te horen en het geroezemoes van de bezoekers die normaal alleen op zaterdagavond komen.
De dagen erna zullen we op veel plaatsen grote stapels dekens, flessen water en allerlei hulpgoederen zien, ingezameld voor de slachtoffers, de mensen die door de aardbeving alles kwijtgeraakt zijn. Dat dan ook weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten