Op zaterdagmorgen checken we rond half tien of we alles van ons lijstje klaar hebben staan. Koffertje, gereedschapskist, accuboor, kit, gordijnhaken, schuurmachientje … We leggen alles achterin de auto en kunnen vertrekken.
Meestal ben ik het die het contact met onze kinderen onderhoud, telefonisch, via whatsapp en tijdens de lunch-uitjes die I. en ik regelmatig hebben. Maar soms krijgt H. een berichtje en dat is meestal als er iets gedaan moet worden. Zo kreeg hij van onze Amsterdamse dochter E. de vraag of we in een weekend langs wilden komen mét gereedschap voor een aantal klusjes.
Probleem is dat de rail aan beide kanten zo strak tegen de muur zit, dat er geen nieuw ringetje aan geschoven kan worden. De rail losmaken is geen optie, want die is met kunst- en vliegwerk na drie keer mislukken aangebracht. Terwijl H. en E. proberen een oplossing te verzinnen, bedenk ik dat er misschien twee haakjes in één ringetje kunnen. Daarvoor moet eerst het hele gordijn los. Als we dat tenslotte doen, blijkt er stiekem een extra ongebruikt ringetje ergens tussen te hangen. Probleem opgelost!
Dan gaan we wat spullen halen bij de bouwmarkt en aan de slag met de rest van het lijstje met klussen. Allemaal kleine dingen die we in de loop van de middag afstrepen tot we om half zes op pad moeten om op tijd in het restaurant te zijn waar we gereserveerd hebben.
Gezellig en lekker. We zijn het erover eens dat E. een goede keus heeft gemaakt. ’s Avonds hoeven we niks. We aaien de katten, ik doe woordspelletjes met E. en H. leest een boek. Op zondagmorgen slapen we uit. Het laatste klusje van de lijst wordt afgewerkt en dan is het zo laat dat dat museum dat we overwogen niet zo veel zin meer heeft. We gaan gewoon naar huis. Tevreden over een productief en gezellig weekendje Amsterdam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten