De Nijmeegse Vierdaagse is losgebarsten.
Ruim vierduizend wandelaars liepen gisteren de eerste van hun vier porties kilometers: dertig, veertig of vijftig. Vier van hen logeren bij ons in Beuningen. Al jaren stellen wij tijdens de vierdaagseweek ons huis open voor wandelaars. Meestal vier zijn het er, die we vol pension bieden en naar de finish troetelen.
Dit jaar zijn het geen onbekenden via de Nijmeegse VVV. Nee, deze kennen we al, van eerder en van iets heel anders. Een vader met dochter en een moeder met dochter.
Maandag kwamen ze aan met hun koffers, hun wandelschoenen, waterflesjes, pleisters en goede moed. We begroetten elkaar hartelijk en ze waren meteen weer thuis in ons huis.
De eerste maaltijd aan de lange tafel ging het gesprek wonderlijk genoeg vooral over schaatsen. Maar dinsdag ging het natuurlijk over "De dag van Elst". De lange dijk, waarvoor iedere loper wordt gewaarschuwd; zeven kilometer lang zie je Nijmegen liggen en je komt maar niet dichterbij. De warmte: er wordt gezegd dat er tien mensen zijn flauwgevallen, waarvan één gereanimeerd moest worden. Zou het waar zijn? We verifiëren het op teletekst en daar staat het echt. De rare figuren: hebben jullie ook die vrouw op naaldhakken gezien die meeliep? Ze liep heel langzaam maar ze schijnt het elk jaar zo te doen en ze haalt het ook nog. En al die militairen; zo veel verschillende nationaliteiten!
Na het eten worden de voeten geinspecteerd. Iemand gaat naar de rode kruis-post om beginnende blaren te laten bezweren. De vertrektijden voor morgen worden doorgenomen, wekkers worden gezet. Al vroeg liggen de gasten in hun bedden. Wij komen in actie: de afwas moet weggewerkt worden en de ontbijttafel gedekt. In het midden een grote schaal met bananen, appels, kiwi's, mueslirepen, koek en broodzakjes. We troetelen graag, maar om half vier opstaan gaat ons te ver. Wel komt er een verse pep-talk brief te liggen:
" Goedemorgen!
Wat zal deze dag brengen?
Zon en regen, veel kilometers en heel veel enthousiaste toeschouwers, waaronder wij.
Officieel de dag van Wijchen maar voor jullie natuurlijk de dag van Beuningen.
Vanmiddag zijn jullie op de helft. Wij geloven erin!
Veel succes en heel veel plezier vandaag."
En net als ieder jaar zijn we ervan overtuigd dat onze lopers vrijdag allemaal hun vierdaagsekruisje halen.
Ruim vierduizend wandelaars liepen gisteren de eerste van hun vier porties kilometers: dertig, veertig of vijftig. Vier van hen logeren bij ons in Beuningen. Al jaren stellen wij tijdens de vierdaagseweek ons huis open voor wandelaars. Meestal vier zijn het er, die we vol pension bieden en naar de finish troetelen.
Dit jaar zijn het geen onbekenden via de Nijmeegse VVV. Nee, deze kennen we al, van eerder en van iets heel anders. Een vader met dochter en een moeder met dochter.
Maandag kwamen ze aan met hun koffers, hun wandelschoenen, waterflesjes, pleisters en goede moed. We begroetten elkaar hartelijk en ze waren meteen weer thuis in ons huis.
De eerste maaltijd aan de lange tafel ging het gesprek wonderlijk genoeg vooral over schaatsen. Maar dinsdag ging het natuurlijk over "De dag van Elst". De lange dijk, waarvoor iedere loper wordt gewaarschuwd; zeven kilometer lang zie je Nijmegen liggen en je komt maar niet dichterbij. De warmte: er wordt gezegd dat er tien mensen zijn flauwgevallen, waarvan één gereanimeerd moest worden. Zou het waar zijn? We verifiëren het op teletekst en daar staat het echt. De rare figuren: hebben jullie ook die vrouw op naaldhakken gezien die meeliep? Ze liep heel langzaam maar ze schijnt het elk jaar zo te doen en ze haalt het ook nog. En al die militairen; zo veel verschillende nationaliteiten!
Na het eten worden de voeten geinspecteerd. Iemand gaat naar de rode kruis-post om beginnende blaren te laten bezweren. De vertrektijden voor morgen worden doorgenomen, wekkers worden gezet. Al vroeg liggen de gasten in hun bedden. Wij komen in actie: de afwas moet weggewerkt worden en de ontbijttafel gedekt. In het midden een grote schaal met bananen, appels, kiwi's, mueslirepen, koek en broodzakjes. We troetelen graag, maar om half vier opstaan gaat ons te ver. Wel komt er een verse pep-talk brief te liggen:
" Goedemorgen!
Wat zal deze dag brengen?
Zon en regen, veel kilometers en heel veel enthousiaste toeschouwers, waaronder wij.
Officieel de dag van Wijchen maar voor jullie natuurlijk de dag van Beuningen.
Vanmiddag zijn jullie op de helft. Wij geloven erin!
Veel succes en heel veel plezier vandaag."
En net als ieder jaar zijn we ervan overtuigd dat onze lopers vrijdag allemaal hun vierdaagsekruisje halen.
'En net als ieder jaar zijn we ervan overtuigd dat onze lopers vrijdag allemaal hun vierdaagsekruisje halen.'
BeantwoordenVerwijderenInderdaad: je vertrouwen was terecht! We hebben 't allevier gehaald! En niet in de laatste plaats door jullie troetelen! En de dagelijkse pep-talk natuurlijk. Denk er met veel plezier aan terug!
Liefs, Nelleke