Waarover kun je een blog schrijven als er in Noorwegen 92 mensen vermoord zijn?
Ik ken niemand in Noorwegen, ben er ook nooit geweest. Maar vandaag moet ik er steeds aan denken. Utøya heet het eiland waar 85 jonge mensen werden doodgeschoten. Klinkt bijna als Utopia, maar nu is het de hel. Jongeren tussen de 14 en 25. Ik denk aan de ouders van die kinderen. Of liever gezegd: ik denk aan hoe het zou zijn om zelf je kind zo te verliezen, want je relateert zoiets altijd aan jezelf.
Noorwegen is Europa, het is niet erg ver weg en de mensen daar lijken op ons. Hun leven lijkt op het onze. Zo’n aanslag van een gek op een eiland vol jongeren; het zou hier ook kunnen gebeuren. Misschien dat we daarom aldoor naar de beelden blijven kijken en blijven luisteren naar de geschokte overlevenden die vertellen hoe het gebeurde.
Eigenlijk was ik een vrolijk verhaaltje van plan over de Nijmeegse vierdaagse en de wandelaars die we afgelopen week verzorgd hebben. Maar 92 Noorse doden maken dat voor mijn gevoel ongepast. Zoveel onbegrijpelijk geweld tegen onschuldige mensen, daar kun je alleen maar stil van zijn.
zaterdag 23 juli 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Vogels voederen
Ik zit aan de keukentafel noten te kraken en ik denk aan de vogels. De kraaien en kauwtjes die net als ik in de herfst bij de plaatselijke n...
-
Het is ongeveer 10 kilometer fietsen naar Sanguin en voor alle zekerheid doe ik een regenjas aan. Als ik er bijna ben, begint het zachtjes...
-
Er ligt een klein, hemelsblauw eitje in de tuin. Helemaal gaaf ligt het op een onbegroeid stukje grond. Mijn eerste opwelling is, het op e...
-
“Maak er eens een wat mooiere opstelling van”, zegt dirigent W. De alten wat meer naar links ja, en de sopranen een beetje naar voren… Geh...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten