zaterdag 23 juli 2011

Utøya

Waarover kun je een blog schrijven als er in Noorwegen 92 mensen vermoord zijn?
Ik ken niemand in Noorwegen, ben er ook nooit geweest. Maar vandaag moet ik er steeds aan denken. Utøya heet het eiland waar 85 jonge mensen werden doodgeschoten. Klinkt bijna als Utopia, maar nu is het de hel. Jongeren tussen de 14 en 25. Ik denk aan de ouders van die kinderen. Of liever gezegd: ik denk aan hoe het zou zijn om zelf je kind zo te verliezen, want je relateert zoiets altijd aan jezelf.
Noorwegen is Europa, het is niet erg ver weg en de mensen daar lijken op ons. Hun leven lijkt op het onze. Zo’n aanslag van een gek op een eiland vol jongeren; het zou hier ook kunnen gebeuren. Misschien dat we daarom aldoor naar de beelden blijven kijken en blijven luisteren naar de geschokte overlevenden die vertellen hoe het gebeurde.
Eigenlijk was ik een vrolijk verhaaltje van plan over de Nijmeegse vierdaagse en de wandelaars die we afgelopen week verzorgd hebben. Maar 92 Noorse doden maken dat voor mijn gevoel ongepast. Zoveel onbegrijpelijk geweld tegen onschuldige mensen, daar kun je alleen maar stil van zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Vogels voederen

Ik zit aan de keukentafel noten te kraken en ik denk aan de vogels. De kraaien en kauwtjes die net als ik in de herfst bij de plaatselijke n...