We gaan op weg met prachtig zomerweer en ontdekken een stukje voor Antwerpen de consequenties van die weeromslag. Heel veel mensen hebben besloten om nu op vakantie te gaan en met een vriendelijke zomerzon op het dak is ons autootje heet in de file.
Het kost ons ongeveer vier en een half uur om in Brugge te komen. Daar parkeren we en wandelen naar Hotel ter Brughe, waar we gisteren hebben gereserveerd.
Als we het mooie 17e eeuwse gebouw zien, zijn we de file vergeten en worden we blij. Achter de balie zit een vriendelijke oudere man die ons met een Vlaamse tongval welkom heet. De kamer die we besproken hebben is beneden, vertelt hij, maar we kunnen ook kiezen voor de mooie zolderkamer. Er is geen lift in het hotel, maar we willen best naar de zolder. De kamer is fantastisch. Onder de hoge punt van het dak; wit geschilderd, met daaronder eeuwenoude, donkere steunbalken dwars door de ruimte. Ik schat dat we 35 vierkante meter hebben, zonder de badkamer mee te rekenen. Er staan twee grote tweepersoonsbedden en vier luxe fauteuils… voor ons tweetjes. Waar hebben we dit aan verdiend?
We lopen een middag en een avond door Brugge en dan genieten we van onze enorme, prachtige kamer. We zitten op alle stoelen, doen een dansje, kiezen een bed en slapen heerlijk. ’s Morgens nemen we alle tijd en als we na het ontbijt uitchecken, zit dezelfde oude man weer aan de balie. Ik vraag hem waarom hij ons de zolderkamer aanbood.
Glimlachend antwoordt hij: ‘Ik zag u binnenkomen en ge waart jong en fit. Ik verwachtte nog drie stellen en wist niet hoe die zouden zijn.’
Met deze uitleg zijn we helemaal tevreden. We nemen afscheid, tillen onze koffers over de hoge drempel en huppelen jong en fit naar onze auto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten