Dagje Amsterdam deel 1: Het Java eiland

We zijn een paar dagen in Amsterdam (Noord) om dingen te regelen in het huis van m'n vader. Vandaag nemen we vrij en gaan we de stad in. Met de veerpont steken we het IJ over naar het Centraal Station. Vanaf daar  lopen we naar het Java eiland; daar zijn we nog nooit geweest.

Het is een druilerige, koude dag en we lopen stevig door achter het station langs, over een lange brug, naar de oude pakhuizen waar vroeger de koopwaar uit de hele wereld werd opgeslagen. "Panama" is nu een café-restaurant, "Brazilië" een winkelcentrum. Het Java-eiland ligt midden in het IJ. Er moeten straatjes met bijzondere gebouwen zijn en aparte winkels.

Hoewel het zaterdag is, komen we weinig mensen tegen. We vinden de straatjes met wilde architectuur: een vreemd allegaartje van totaal verschillende huizen. We wijzen elkaar gekke details aan: een raam als een scheef opgehangen schilderij, een gevel die naar boven golft, een gevel met een zigzaggende trap er voor langs. Grappig is, dat het vreemde samenraapsel zich drie keer herhaalt, waardoor het toch weer een soort eenheid wordt.  

Het is niet zo'n geschikt weer om mooie foto's te maken, dus we lopen al snel verder en duiken verderop dankbaar naar binnen bij "Pols potten". In die winkel is het niet alleen warm en droog, er is ook een heleboel te zien. Veel aardewerk, maar ook glazen vazen, meubels, lampen en leuke hebbedingetjes. We kijken er zo lang rond dat we bijna droog zijn, maar dan gaan we de regen weer in.

Na nog twee winkels hebben we zin in koffie, maar café's zijn hier dun gezaaid. Het hele Java eiland is vandaag niet echt een levendige plek. Als we eindelijk een bord tegen komen dat koffie belooft, zien we door de glazen deur erachter een lege hal. Aarzelend gaan we naar binnen. Het ruikt er naar gas. Een bord met een pijl wijst dat er boven een café is, maar we vinden de stinkende hal zo naargeestig dat we weer naar buiten gaan. 

We zijn aan het eind van het eiland. Met een bruggetje kun je weer het IJ over, maar vlak voor het bruggetje zien we een uitnodigende plek: "Neeltjes broodwinkel". Er staan twee lange tafels binnen, waar je iets kunt eten en drinken en waar kranten liggen die je intussen kunt lezen. We doen het allemaal; eten, drinken en lezen. De koffie is goed, de broodjes zijn heerlijk en de Engelse vrouw die ons bedient is aardig en geeft onze lunch een internationaal tintje.

Als we hebben betaald, ritsen we onze regenjassen weer zorgvuldig dicht en gaan op weg terug naar de veerpont achter het station. We zijn best tevreden over deze  kennismaking  met het Amsterdamse Java eiland.