Het regent. Het ruist op het blauwe zeil dat boven het
terras is gespannen. Tegen de zon, maar je kunt er ook lekker onder zitten als
er na een paar hete dagen eindelijk een frisse bui valt.
Morgen gaan we op fietsvakantie, maar ik maak me weinig
zorgen over het weer. Als het regent, trekken we gewoon een regenjas of –pak
aan. De vooruitzichten zijn niet slecht.
Nog nooit hebben we
ons zo slordig en op het laatste nippertje op een vakantie voorbereid. Niet dat
we gewoonlijk al in het najaar onze volgende zomervakantie boeken; we zijn
meestal wel vrij laat. Maar dit jaar spant de kroon. Misschien omdat we het
allebei zo druk hadden vóór de vakantie? Misschien omdat we vorig jaar al
helemaal klaar waren met voorbereiden, waarna ik van m’n fiets dook en die hele
vakantie niet door ging? Misschien gewoon omdat we er te lui voor waren.
Pas dit weekend hebben we echt besloten wat we gaan doen.
Een weekje fietsen met als eindbestemming Leuven. Waarom Leuven? Dat is vrij
willekeurig. We kunnen er in vier dagen van 60 kilometer naar toe
fietsen en gaan dan een dagje rondkijken of het een leuke stad is. Terug nemen
we de trein.
Zaterdag bedachten we dat we nieuwe fietstassen nodig hadden
en die hebben we toen gekocht. Zaterdagavond gingen we kijken of we onderweg op
de goede plekken in een B&B terecht konden en vandaag beginnen we kalmpjes
in te pakken.
“Weet je dat er een rare bobbel in je fietsband zit?” vraagt
H. Hij heeft in de schuur even de fietsen gecontroleerd. Ik wist het niet.
Samen bekijken we de bobbel en constateren dat ik er al zo veel kilometers mee
gereden heb dat het nu ook wel geen kwaad zal kunnen.
Een frisse wind waait langs mijn benen nu we de voor- en de
achterdeur tegen elkaar hebben open gezet. In de verte dondert het. Ik krijg
steeds meer zin om morgen op vakantie te gaan. Je hele hebben en houden voor een week lang in
een paar fietstassen en je kunt gaan waar
je wilt (behalve dat het handig zou zijn om tegen de avond aan te komen
bij de B&B waar we geboekt hebben).
Zondag moeten we terug zijn. Dan gaan we naar Schiphol om E.
te halen. Na een half jaar zal ik m’n kind terug zien. Bruingebrand en vol
verhalen. Ook daar verheug ik me op, maar eerst die week fietsen. Nog even de
nieuwe tassen inpakken en dan zijn we d’r helemaal klaar voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten