woensdag 18 maart 2015

Verrassing


Zondagmiddag half 2.
Ik begin een beetje zenuwachtig te worden. Wat nou als één van de onverwachte gasten te vroeg komt? Dan wordt het improviseren, want een plan B is er niet.
Maar het gaat perfect: om kwart voor twee belt de buurvrouw aan. Of H. asjeblieft even kan komen helpen in het huis twee straten verderop, waar ze binnenkort heen gaat verhuizen. Altijd bereid om te helpen stapt hij met z’n hele gereedschapskist op de fiets.
Zodra hij de hoek om is, schuiven we de keukentafel aan de kant en zetten er een statafel voor in de plaats. Dertig champagneglazen komen netjes in het gelid naast de feestelijke flessen die ik snel te voorschijn heb gehaald. Een enorme taart komt er naast.
Intussen zijn de eerste gasten binnen. Twee collega’s, een broer en schoonzus en een ver vriendenstel helpen met slingers, flessen frisdrank en foto’s van de jarige op alle deuren.
Om kwart over twee (precies volgens plan) ziet één van de collega’s door het keukenraam dat H. er aan komt fietsen. Verbaasd komt hij even later binnen. ‘Ik dacht al dat ik jou voor het raam zag’, zegt hij tegen de jongen. ‘Maar dat kón helemaal niet… ‘
‘Och’, lacht de onverwachte gast, ‘ik was toevallig in de buurt’
H. kijkt rond naar de anderen en ziet dan buiten nog een collega aankomen.
‘Héééé, jij óók!?’ roept hij als hij de deur snel open doet. Het kwartier er na valt hij van de ene verbazing in de andere. Zijn broers en schoonzussen had hij verwacht op dit verjaardagsfeestje, maar dat er dertig mensen uit alle hoeken van zijn bestaan komen om hem te feliciteren, had hij niet aan zien komen.
H. is een dankbaar ‘slachtoffer’ voor een verrassingsfeest. Van alle stiekeme voorbereidingen heeft hij helemaal niets gemerkt. En bij elke nieuwe surprisegast is hij opnieuw blij verrast. Hij heeft een geweldige middag en we genieten met z’n allen mee.
Als ’s avonds iedereen naar huis is, blijft hij maar zeggen hoe leuk het was en dat hij echt geen flauw vermoeden had. Wij, zijn gezin, lachen hem uit om zijn argeloosheid. Of zijn we misschien gewoon hele goeie bedriegers?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Vogels voederen

Ik zit aan de keukentafel noten te kraken en ik denk aan de vogels. De kraaien en kauwtjes die net als ik in de herfst bij de plaatselijke n...