Zondagmiddag half 2.
Ik begin een beetje zenuwachtig te worden. Wat nou als
één van de onverwachte gasten te vroeg komt? Dan wordt het improviseren, want
een plan B is er niet.
Maar het gaat perfect: om kwart voor twee belt de buurvrouw aan. Of H. asjeblieft even kan komen helpen in het huis twee straten verderop, waar ze binnenkort heen gaat verhuizen. Altijd bereid om te helpen stapt hij met z’n hele gereedschapskist op de fiets.
Maar het gaat perfect: om kwart voor twee belt de buurvrouw aan. Of H. asjeblieft even kan komen helpen in het huis twee straten verderop, waar ze binnenkort heen gaat verhuizen. Altijd bereid om te helpen stapt hij met z’n hele gereedschapskist op de fiets.
Zodra hij de hoek om is, schuiven we de keukentafel aan
de kant en zetten er een statafel voor in de plaats. Dertig champagneglazen
komen netjes in het gelid naast de feestelijke flessen die ik snel te
voorschijn heb gehaald. Een enorme taart komt er naast.
Intussen zijn de eerste gasten binnen. Twee collega’s, een broer en schoonzus en een ver vriendenstel helpen met slingers, flessen frisdrank en foto’s van de jarige op alle deuren.
Intussen zijn de eerste gasten binnen. Twee collega’s, een broer en schoonzus en een ver vriendenstel helpen met slingers, flessen frisdrank en foto’s van de jarige op alle deuren.
Om kwart over twee (precies volgens plan) ziet één van de
collega’s door het keukenraam dat H. er aan komt fietsen. Verbaasd komt hij
even later binnen. ‘Ik dacht al dat ik jou voor het raam zag’, zegt hij tegen
de jongen. ‘Maar dat kón helemaal niet… ‘
‘Och’, lacht de onverwachte gast, ‘ik was toevallig in de
buurt’
H. kijkt rond naar de anderen en ziet dan buiten nog een
collega aankomen.
‘Héééé, jij óók!?’ roept hij als hij de deur snel open
doet. Het kwartier er na valt hij van de ene verbazing in de andere. Zijn
broers en schoonzussen had hij verwacht op dit verjaardagsfeestje, maar dat er
dertig mensen uit alle hoeken van zijn bestaan komen om hem te feliciteren, had
hij niet aan zien komen.
H. is een dankbaar ‘slachtoffer’ voor een
verrassingsfeest. Van alle stiekeme voorbereidingen heeft hij helemaal niets
gemerkt. En bij elke nieuwe surprisegast is hij opnieuw blij verrast. Hij heeft
een geweldige middag en we genieten met z’n allen mee.
Als ’s avonds iedereen naar huis is, blijft hij maar
zeggen hoe leuk het was en dat hij echt geen flauw vermoeden had. Wij, zijn gezin, lachen hem uit om zijn argeloosheid. Of
zijn we misschien gewoon hele goeie bedriegers?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten