Zeilen

Wat is ook al weer de klauwval en wat de piekeval? Wat de kraanlijn, de halstalie en de grootschoot? Ik bekijk de plaatjes in de oude “Leidraad voor zeilers” en herken een hoop dingen wel weer. Maar het is voor ons allebei toch wel erg lang geleden dat we ooit gezeild hebben.
Volgende week gaan we zeilen op de Friese meren en omdat onze zeilvaardigheid zo roestig is, doen we voor alle zekerheid een cursusweek. We hebben geboekt voor boothuur, cursus en verblijf in de accommodatie bij de zeilschool. De eerste ‘all inclusive’ vakantie van ons leven. Maar een luie week zal het zeker niet worden. Toen H. alle informatie bij elkaar zocht en doornam, las hij hardop voor dat het programma ’s morgens om acht uur begon met een ontbijt. Dan de hele dag varen, met onderweg een lunchpauze. En ’s avonds vanaf acht uur theorielessen! 
Om een beetje beslagen ten ijs te komen, groeven we in de boekenkast, waar nog een zeilhandboek moest liggen. Het zal verouderd zijn, maar de basisprincipes blijven natuurlijk gelden. Terwijl ik door het zeilhandboek blader, weet ik weer hoe het voelt om met de wind in je haren aan het roer te zitten, of als fokkemaatje het voorzeil precies strak genoeg aan te trekken om de wind er goed in te houden. Ik krijg steeds meer zin in de cursusweek. Nou maar hopen dat het weer ook een beetje meewerkt, maar voor de eerste dagen zien de voorspellingen er redelijk uit. Morgen inpakken en overmorgen het water op. Friesland, we komen er aan.