Vogelfeestje

Een paar weken geleden was het nationaal tuinvogeltelweekend. En ik telde mee.
Op zondag 26 januari had ik alle vogels uitgenodigd. Er waren vetbollen, luxe broodkruimels en knabbelnootjes, maar de opkomst was nogal teleurstellend. Een paar mussen, twee roodborstjes, een merel en een koolmees. Meer gasten kwamen er niet opdagen.

Ik denk dat de vogels liever hun eigen event organiseren. Hoe ze het afspreken weet ik niet, maar afgelopen woensdagmiddag was ineens het echte feestje. De mussen hadden wat vrienden meegebracht en ze zaten gezellig te chatten in de krentenboom. Daar waren de twee roodborstjes weer, vlak voor het raam. Drie merels deden een schijngevecht rond de hazelaar en van een groepje mezen was meteen duidelijk dat het ze om de vetbol te doen was. Een onverwachte gast was de vink.  Hij hield zich een beetje afzijdig, hoewel ik dacht dat ie eigenlijk met de mussen meegekomen was.
Ik stond het een tijdje aan te kijken van achter de half dichte luxaflex.
Jammer dat het tuinvogeltelweekend al voorbij is, dacht ik. Maar dat was natuurlijk onzin, want ook als je niet telt, is het leuk om vogels in de tuin te hebben.

 Nu ik dit schrijf, zie ik vanuit de verte twee merels spieden naar de vogelfeestdis. Er liggen geen nootjes en kruimels meer. Misschien moet ik er straks maar weer wat neerleggen. Hoewel het weer nu zo zacht is dat er ook wel wormen en andere beestjes uit de grond gepikt kunnen worden. Wie weet vieren de merels binnenkort al hun eerste wormenfeestje. Daar wordt altijd flink bij gedanst. Het is misschien nog wat te vroeg, maar ach, dat bepalen de vogels zelf wel. Die trekken zich niets aan van mensen-agenda’s. Zelfs niet als daar een vogeltelweekend op staat.