Moestuinbak (deel 1)

Er is in onze tuin altijd wel iets te oogsten: bessen, bramen, appels, vorig jaar stond ergens een tomatenplant die talloze minitomaatjes afleverde, op verschillende plaatsen staan kruiden… Maar nu ben ik van plan om eens serieus en structureel aan de slag te gaan met een moestuinbak. Of liever gezegd twee moestuinbakken.

De plek heb ik al bedacht. In de achtertuin , half op en half naast het terras waar we bijna nooit zitten. Het stukje tuin daar is altijd een beetje rommelig. Al in het najaar heb ik de planten die er stonden weggetrokken en ik heb er een berg herfstbladeren neergegooid. In die berg staan wat potten met overwinterende stekjes van bessenstruiken en een kouwelijk minisparretje.

Begin februari komt met een zonnig, voorjaarsachtig weekend waarin we aan de slag gaan met het moestuinplan. Op zaterdag gaan H. en ik naar de gamma om hout te halen. Voor twee bakken van 80 bij 120 kunnen we toe met vier planken van twee meter. Bij de fietsenmaker mogen we een grote, kartonnen doos meenemen, waar we met gemak twee stukken van 80 bij 120 uit halen. Dat wordt de bodem.

’s Middags zaagt H. de planken op maat, ik help met het afmeten en schuren en daarna moet ik weg voor een afspraak. Als ik na een uurtje terug ben, staan er twee bakken in de achtertuin. Al het gereedschap is al netjes opgeruimd en het enige dat ik nog hoef te doen is tevreden de houten constructies bewonderen. De volgende klus is het vullen met compost. Maar intussen begint het donker te worden, dus dat gaat vandaag niet meer gebeuren.

Op zondag regent het de hele dag, dus deel twee van het moestuinproject stellen we nog even uit. Tijd genoeg, want zeker op zo’n koude, natte februaridag is het duidelijk dat het echte voorjaar nog even op zich laat wachten.