vrijdag 7 april 2023

Naald en draad en druppelslang

“Zou je vanmiddag misschien naald en draad mee willen nemen voor deze reparatie?”
Ik krijg dit appje op vrijdagmorgen terwijl ik, heel toepasselijk, achter de naaimachine zit. Er zit een foto bij van een kapotte rits in de voortent van een caravan.

Op vrijdagmiddag doe ik vrijwilligerswerk bij de voedselboomgaard  (zie 'bomen inpakken'). De caravan-met-voortent van de foto doet daar dienst als een soort bouwkeet. Er worden dingen bewaard en bij regen wordt er koffie gedronken. Ik ben een beetje verbaasd over de vraag want volgens mij weet niemand daar dat ik iets met naaiprojecten heb. Het blijkt dan ook puur toeval. Ik neem een doosje mee met naalden, draad, een schaar en een vingerhoed.

Als ik aankom, zit er een klein groepje aan de picknicktafel buiten. J. komt met een lijstje taken die moeten gebeuren. Ik zet m’n doosje op tafel en verkondig dat ik de rits zal repareren. Maar eerst is het handig als ik even help met een klus waar twee mensen voor nodig zijn: het uitrollen van een aantal druppelslangen langs rijen nieuwe aanplant.

Samen met M. ga ik aan de slag. De druppelslangen zijn van zwart plastic, een wat stugger materiaal dan tuinslangen, en ze staan in grote rollen aan één kant van de boomgaard. De rollen zijn zwaar en onhandelbaar, maar als je het met z’n tweeën volgens een bepaald systeem aanpakt, lukt het goed om ze netjes langs de hele rij nieuwe boompjes en struiken te leggen. Zo’n honderd meter lengte denk ik. De derde rol is niet helemaal goed opgerold en bestaat eigenlijk uit twee delen, die niet bij elkaar willen blijven. Hoe verder we komen, hoe meer knikken er in de slang komen. We proberen op verschillende manieren om hem recht te krijgen, maar het schiet niet op. In de verte zien we de anderen pauzeren aan de picknicktafel. Is het al zo laat? Ik moet eigenlijk aan de slag met die rits!

Gelukkig komt er iemand die mijn taak wil overnemen. Na een snelle kop koffie bekijk ik de schade aan de voortent en maak ik de losgetrokken rits weer vast. Een rustiger klusje dan het gestoei met die zware druppelslang. J. komt even naar het resultaat kijken en constateert dat ze dus bij mij moet zijn als er iets met naald en draad gebeuren moet. Daar heb ik geen problemen mee.

Een uurtje later schop ik thuis in de schuur mijn modderige laarzen uit en pel ik me uit mijn modderige regenjas. Vrijwilligerswerk in de boomgaard heeft vele vormen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Asielzoekers om de hoek (deel 2)

   [Asielzoekers om de hoek deel 1] Donderdagavond tegen half acht loop ik door een miezerbuitje naar de hoek van de straat. Bij de schoolwo...