Teamuitje

Sinds Corona hangt onze afdeling een beetje als los zand aan elkaar. A. en ik vinden het hoog tijd voor een afdelingsuitje om weer wat meer teamgevoel te krijgen. We verzinnen allerlei mogelijkheden om iets te gaan doen wat iedereen leuk vindt en komen uit op een kookworkshop. Maar dat blijkt onhaalbaar met ons budget. Ik denk aan vroegere kookfeestjes bij ons thuis en stel voor om H. te vragen of hij bij ons thuis een kookmiddag wil leiden. Hij accepteert de uitdaging en het plan staat vast.

Op dinsdagmiddag om half twee komen we na een ochtend werken met z’n allen naar ons blauwe huis, waar H. ons opwacht met een korte PowerPointpresentatie: ‘Koken zonder sterren’. In drie tweetallen krijgen we concrete opdrachten. Groep 1 gaat sapjes persen en op twee manieren garnalen bereiden. Groep 2 maakt crêmesoep en een dessert van sorbetijs en gevulde cannoli’s; groep 3 bakt brood en maakt asperges Benedict en kibbeling.

Het is een uitgebreid menu, dat best bewerkelijk is. H. had me de plannen laten zien en ik was een beetje bezorgd over de haalbaarheid. Maar behalve dat het een beetje woekeren is met beschikbare schalen en kommen, is de planning strak en loopt het behoorlijk volgens schema. Ik ben groep 2 samen met maatje T. We hebben het druk met het sorbetijs dat elk half uur geroerd moet worden, en intussen maken we de cannoli-vulling en de crêmesoep.

Aan de grote tafel maakt groep 1 lawaai met de sapmachine. Wortelsap, bietensap, komkommersap, appelsap; er verschijnen steeds meer kannen met kleurige, gezonde drankjes. Groep 3 heeft al gauw twee sodabroden in de oven staan en dan worden er asperges geschild en een grote kabeljauw in stukjes gesneden. Om half vijf komt iedereen om de tafel met sapjes heen zitten en gaan we allerlei combinaties uitproberen. A. en ik hebben een quiz gemaakt, waar we zowaar ook nog tijd voor hebben.

Dan dient ieder tweetal z’n eigen gerechten op. Voor de vegetariër zijn er vis-vervangers en voor de ‘moeilijke eter’ blijven alle mogelijke alternatieven in de koelkast omdat ie (bijna) alles lekker blijkt te vinden. Tussen de gangen door wassen we snel borden en kommetjes af, anders moet er wel érg veel servies uit de kast komen. Als we eindelijk aan het citroen-ijs toe zijn (dat steeds om het half uur geroerd moest blijven worden), kan dat er nog maar met moeite bij. De bonbons voor bij de koffie blijven in hun doosje zitten.

Om half 11 zijn we klaar met eten en napraten. Iedereen vertrekt naar huis. We hebben veel geleerd en geproefd en lekker samengewerkt. Het teamgevoel was er wel. En we houden het zeker nog even in stand: volgende week gaan de bonbons mee naar kantoor.