zondag 12 november 2023

We vlechten weer een heg

Sjoerd, onze 'docent' heggenvlechten zit op één knie voor een stukje vlechtheg. Hij houdt een groot bord vast: zijn visitikaartje.H. is  bestuurslid geworden van de Vereniging Vrijwillig Landschapsbeheer (VLB). En als hij ergens aan begint, neemt hij geen genoegen met half werk. Hij bemoeit zich met de organisatie, doet voorstellen voor samenwerkingsverbanden, bekijkt de website kritisch en blaast de Facebookpagina nieuw leven in. Of ik het FB account niet wil beheren, vraagt hij. Maar daar heb ik nog even geen tijd voor.

Wel ga ik op de Nationale Natuurwerkdag (4 november) mee heggenvlechten. Op een camping-recreatie-oord in de buurt moet een meidoornhaag ‘gevlochten’ worden. We hebben het een keer eerder gedaan, twee jaar geleden, dus we weten zo’n beetje waar we aan beginnen. Zaterdagmorgen is het grijs maar droog weer. Een flinke groep vrijwilligers is komen opdagen. We worden eerst toegesproken door de eigenares van de plek, dan door de plaatselijke wethouder van o.a. Openbare ruimte, groen en water.

Dan begint het echt. We krijgen kort maar enthousiast informatie over het oude ambacht heggenvlechten en waarom het goed is om het in ere te herstellen. Dan gaan we aan de slag. De meidoornhaag staat al vijf jaar, wat betekent dat de takken behoorlijk dik en lang zijn. Die takken moeten we in tweetallen verticaal door de haag vlechten, te beginnen op een hoogte van zo’n 20 à 30 cm. Het is beulen om de meterslange stekelige takken tussen de struiken door te trekken.

Gelukkig krijgen we grote, stevige handschoenen en veiligheidsbrillen. Na een tijdje beginnen we wat meer handigheid te krijgen en het wordt steeds leuker om te doen. Aan het eind van de ochtend zien we al echt resultaat. De hoge, uit z’n krachten gegroeide meidoornhaag is nu voor een groot deel laag en dicht geworden. Verschillende vrijwilligers hebben bloedende krasjes op hun gezicht en vooral H. ziet eruit alsof hij een flink gevecht met de doornige stuiken heeft gevoerd.

Het begint net een beetje te regenen als we worden uitgenodigd om te komen lunchen. Alle spullen worden verzameld want voor vandaag zijn we klaar. Er staan twee grote pannen soep, er is brood en fruit en de hele groep staat en zit tevreden te eten en na te praten.  Binnenkort weer?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Atelier

Eindelijk de knoop doorgehakt. Ik was het al langer van plan, maar nu heb ik de zolderkamer die vroeger de kamer van E. was, veranderd in ee...