In een mooi gebouw met een beroerde akoestiek en te weinig toiletten waren we met zo’n 120 collega’s in een soort aula bij elkaar. De ruimte was informeel ingericht, met comfortabele banken en leuke designstoeltjes om lage tafels. Alleen waren het er veel te weinig.
“Je mag rustig op de grond gaan zitten.” Zei de dagvoorzitster gul, maar dat deed niemand. Ik ook niet. Ik stond met nog een paar mensen achter een bank tegen de muur geleund. Een beetje kribbig. En na de aankondiging van het ‘Zakelijk Flirten’ hoorde ik om me heen zachtjes zuchten.
De cursusleidster begon met wat vragen aan iedereen, waarop argwanende stiltes volgden. Maar ze liet zich niet uit het veld slaan. Met een paar simpele opdrachten kreeg ze ons in beweging en daarna gaf ze uitleg over de naam van de cursus. Zakelijk Flirten bleek eigenlijk hetzelfde te betekenen wat mijn chef ons altijd voorhoudt: als je een goed interview wilt houden, zorg dan dat de persoon die je interviewt een beetje verliefd op je wordt.
Er moet een klik zijn, wil je met iemand samen kunnen werken. Tja, dat kun je flirten noemen.
Ze deed het goed, onze cursusleidster. Ze wist het onwillige publiek op haar hand te krijgen. Vertelde ons over eerste indrukken, lichaamstaal, verschillen tussen mannen en vrouwen, soorten handdrukken en hoe je kunt proberen die klik met iemand tot stand te brengen. Allemaal niet wereldschokkend, maar de praktijkvoorbeelden werkten en de sfeer veranderde.
Mensen kwamen met elkaar in gesprek en na een uur cursus liep iedereen complimenten uit te delen aan z’n collega’s.
De rest van de dag werd er in groepen gewerkt. Een lange dag, die van iedereen behoorlijk wat concentratie en inzet vroeg. Maar de toon was gezet en bleef zachtjes rondzingen. En tegen het eind van de middag kon je nog steeds af en toe iemand vriendelijk horen zeggen: “Leuke stropdas!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten