Relatieavond

Ongeveer een jaar geleden was de eerste keer. Toen H. op een doordeweekse dag thuiskwam uit z’n werk zei hij: we moeten snel eten, want we gaan vanavond naar de schouwburg. Een verrassing, leuk! Na een Franse-slag-maaltijd sprongen we in de auto en waren om halfacht bij de Schouwburg. Wat we daar gingen doen, vertelde H. niet; hij lachte alleen maar als ik het vroeg.

Bij de ingang liet hij kaartjes zien aan de medewerker van het theater en die zei opgewekt: “U komt voor de relatieavond? Dan moet u de trap op en daarna ziet u een bord aan de rechterkant.”
Ik was stomverbaasd. Relatieavond? Hoezo? Was er iets mis met onze relatie dan? Maar toen ik met opgetrokken wenkbrauwen vroeg waar hij me nou eigenlijk mee naartoe nam, lachte hij hardop en liep voor me uit de trap op. Op de aangewezen plek was een hoekje afgezet waar we een VIP ontvangst kregen met koffie en bonbons. De relatieavond bleek een cadeau-uitje van zijn werk te zijn voor relaties. En omdat er vandaag iemand had afgezegd, kreeg H. de ongebruikte kaartjes voor een cabaretvoorstelling.

“We gaan vanavond naar de Schouwburg. Ik heb kaartjes voor de relatie-avond,” zegt H. op woensdag als hij thuiskomt.
“Heb ik daar zin in?” vraag ik hardop. “Wat is het?”
“Stef Bos” zegt hij. “Kom op, het is vast wel leuk.”
Ik heb weleens een mooi liedje van Stef Bos gehoord op een begrafenis. En o ja, dat liedje van die vogels die van Oost- naar West Berlijn vliegen zingt hij ook. Maar verder weet ik niet veel van Stef Bos. Maar natuurlijk ga ik mee. Zo’n verrassingsuitje is veel te leuk om te laten lopen.

Er is koffie en er zijn plakkerige gebakjes. We zitten op rij acht en op het toneel staat een indrukwekkende batterij instrumenten. Ik voel me een beetje een valsspeler tussen alle fans die speciaal voor deze zanger een kaartje gekocht hebben. Maar wie weet ben ik straks ook fan.
Hij heeft een aangename stem en een stel goeie muzikanten om zich heen. Humor heeft ie ook wel en de verhaaltjes waarmee Stef de voorstelling aan elkaar praat zijn leuk om naar te luisteren. Er zijn zelfs twee liedjes die ik zonder meer heel mooi vind.
Maar.
Stef Bos heeft een boodschap.
En hoewel ik het helemaal met z’n boodschap eens ben over wat er beter zou kunnen aan de wereld en de manier waarop mensen met elkaar omgaan… als in bijna ieder liedje drie keer achter elkaar expliciet wordt uitgelegd wat de boodschap is, slaat dat wat mij betreft zo’n liedje dood. Een lied dat een refrein heeft van geheimzinnige, Afrikaanse woorden is mooi tot dat refrein in het Nederlands nadrukkelijk een paar keer herhaald wordt zodat er vooral niets te raden overblijft.

H. is enthousiaster over Stef Bos dan ik. Toch heb ik geen moment spijt dat ik met hem ben meegegaan. Ondanks mijn kritiek bleef er genoeg te genieten over. Naast elkaar lopen we naar de parkeergarage. “Als er weer kaartjes over zijn voor zo’n relatieavond…” zeg ik: “Altijd doen!”