Dat vind ik nou sympathiek, denk ik als ik het briefje lees dat door de brievenbus geduwd is. Om even de buurt te laten weten dat je een feestje geeft. Ik neem me voor om later op de dag even een felicitatiekaartje in de bus te doen – met een bedankje voor de waarschuwing - op het aangegeven adres. Het is in de straat die aan beide kanten om onze eigen straat heen loopt, maar waar dit nummer is, weet ik niet.
Als ik het opzoek, ben ik verrast. Het is het huis iets verderop achter ons, waar regelmatig veel geluid geproduceerd wordt. Vrijwel elk weekend wordt er wel iets in de tuin gedaan met zwaar klinkende machines en als de ouders (waarschijnlijk) niet thuis zijn, draaien de tienerkinderen Nederlandse hits waar de hele buurt van mee kan genieten.
Ineens krijgt het briefje een andere lading. Als ze het nodig vinden om nu wél de buurt te waarschuwen… zijn ze dan een knalfeest van plan waarbij de hele wijk op z’n grondvesten zal schudden? Of zijn ze gewoon kort geleden aangesproken op geluidsoverlast en willen ze geen ellende in de buurt? Ik twijfel over het kaartje.
Dan hoor ik buiten muziek. Iets Nederlandstaligs met een zware beat. Het is duidelijk waar het geluid vandaan komt. Nu weet ik zeker dat ik geen behoefte heb om de feestvierder te bedanken voor z’n waarschuwing. Ik gun hem z’n feestje, maar ik hoop voor de buurt dat het binnen de perken blijft met het geluidsniveau.
Zelf maak me daar geen zorgen over; we gaan morgen met vakantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten