zondag 29 december 2024

Voornemen: minder koude voeten

cartoon: 'Heb jij nog goede voornemens?' 'Snappen hoe excell werkt.' 'Om de kans op realiseren te vergroten is het van belang, dat voornemens ook realistisch zijn.' 'Snappen hoe je excelle spelt.' 'Now that's a start.'
Ik heb er weer één. Een goed voornemen.
Ik denk altijd van mezelf dat ik er nauwelijks aan doe, maar als ik in deze appelpuntblog het zoekwoord ‘voornemens’ intyp, komt er toch nog wel het een en ander boven.
Meer bewegen, meer lopen, meer fietsen. Het zijn de grijsgedraaide goede voornemens van half Nederland. Niet dat ik dat ieder jaar uitspreek, maar er is vaak wel iets van aanwezig.

Nou is het bekend dat de meeste van die plannen voor het nieuwe jaar al na een paar weken sneuvelen. Vooral als het van die vage dingen zijn als ‘meer van dit’ of ‘minder zus of zo doen’.  Mijn voornemen voor 2021 was dus niet ‘minder vlees eten’ maar helemaal stoppen. Ik geloof dat ik sindsdien drie keer iets met een beetje vlees heb gegeten. Eén keer (in het begin) per ongeluk een kroket en twee keer een gerecht met wat gehakt erdoor bij mijn Syrische vrienden, die het concept ‘geen vlees’ erg moeilijk te begrijpen vinden.

Voor het komende jaar heeft mijn voornemen vooral te maken met koude voeten. De mijne hebben een slechte doorbloeding, waardoor ze vaak ijskoud zijn, vooral als ik net in bed lig. Maar nu mijn teennagels rommelig gaan groeien en er rode vlekken op mijn voeten zitten die niet meer verdwijnen, wordt het tijd voor actie.

Allereerst heb ik mezelf verwend met een bezoek van een pedicure. Die constateerde wat ik al wist: dat er weinig gevoel in m’n tenen zit: geen goede doorbloeding. Daar kon ze niks aan doen, maar ze maakte wel m’n nagels weer toonbaar.

Wat ik zelf zou moeten doen is meer wandelen. Oké, maar een plan als ‘meer wandelen’ werkt dus meestal niet zo best. Dus giet ik mijn voornemen in een concretere vorm. In 2025 wil ik minstens drie keer per week minstens drie kilometer wandelen. Bescheiden, maar ik hou dan ook niet zo erg van lopen. Ik pak veel liever de fiets.

Zodra ik het een week geleden hardop zei, ben ik begonnen. En tot nu toe overtref ik mezelf: elke dag minstens drie kilometer gelopen. Zo makkelijk is het. Nu wordt het een kwestie van volhouden. Ik denk dat er een goede kans is dat dat lukt, want ik merk meteen dat m’n voeten ’s avonds niet zo koud zijn.
En dat was tenslotte de bedoeling!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Rammenas

Ik heb een groente-abonnement bij de voedselboomgaard. ‘Oogstgenoot’ heet dat. Omdat ik ook vrijwilliger ben, combineer ik het oogsten met m...