Zelfs bij Man bijt hond worden mensen te kakken gezet

Met mijn oude vader in een rolstoel lopen H. en ik in het zonnetje over het winkelcentrum in Amsterdam Noord. Pa is stil vandaag. Ik weet niet of hij van het uitje geniet.
Ineens horen we verderop geraas. Een groepje mensen staat om iemand heen. Het is een man in een regenjas, die gefilmd wordt. Met een gieter wordt een plaatselijke regenbui over hem uitgestort. Een bladblazer zorgt voor storm en een verzameling dorre bladeren waait voor het extra effect alle kanten op.
We lopen om het tafereel heen en draaien pa in de rolstoel met z’n rug naar de zon, zodat hij beter kan kijken. Jammer genoeg is de opname dan net afgelopen.
Tot onze verbazing trekt de verregende acteur de jas uit, geeft de cameraman een hand en loopt weg. “Bent u gewoon een voorbijganger?” vraag ik hem. Dat blijkt het geval. “Maar ik meen het echt”, zegt hij. Dan herhaalt hij het verhaal waar we net maar flarden van opvingen: als wij nou massaal naar Griekenland met vakantie gaan, komt het wel goed met de crisis daar en met de euro. Daar komt het ongeveer op neer. Hij vertelt ook dat de opname vanavond wordt uitgezonden bij Man bijt hond, om kwart voor zeven. “Nou, dan gaan wij u bekijken!” beloven we en wandelen met de rolstoel terug naar het verpleeghuis.

’s Avonds zijn we bij mijn zwager en schoonzus. We vertellen over de ontmoeting en ze zetten om kwart voor zeven de tv aan om Man bijt hond te kijken; het programma met de grappige invalshoeken en de integere interviews.
Even later is het winkelcentrum in beeld en zien we waar het om gaat. Na het vertrek van weerman Erwin Krol gaat men op zoek naar een opvolger. In dit geval voor de grap. Aan voorbijgangers word gevraagd of ze het weer willen presenteren. Midden op het plein, voor een kaart van Nederland.
Het is een collage van opnames, waarbij een stuk of vier mensen aan het woord komen. ‘Onze’ man zien we maar kort. De meeste shots zijn van een vrouw die twijfelt over wat ookj al weer Noord, Oost en Zuid is. Bij het aanwijzen van die windrichtingen op de kaart haalt ze alles door elkaar.
We kijken met gekrulde tenen, des te meer omdat het programma is aangezet op ons verzoek.
De vrouw wordt te kijke gezet. Dat valt ons vies tegen van dit programma. Het bezoek verloopt verder heel gezellig, maar het is toch wel een desillusie dat zelfs Man bijt hond zich laat verleiden om afzeiktelevisie te maken.