Onze derde dag in Japan. Vandaag moeten we naar Hakata
Station om treintickets te regelen voor de supersnelle trein, de Shinkansen. We
hebben ze online besteld, maar moeten ze hier ophalen. Morgen vroeg hebben we
ze nodig om naar Tokyo te gaan.
Met de Japan Railpass op zak gaan we op weg naar het Maizuru Park, waar de
ruine is van Kasteel Fukuoka. De mooiste tijd om dit park te bezoeken is in
maart/april, als de kersenbloesem bloeit. Die hebben we gemist, maar we
genieten wel van het uitzicht dat je vanaf het hoogste punt van de ruïne hebt
over de hele stad. Als lunch eet ik op een bankje een onigiri, een driehoekig
pakketje van rijst met binnenin garnalen en er omheen een norivel. Lekker.
Dorst hoeven we nooit te hebben, want overal staan drankenautomaten. Zelfs op
plekken die behoorlijk verlaten lijken, zoals een lege parkeerplaats of een
zanderige uithoek van een park.
Als we weer beneden zijn, komen we langs een veld met blauwe
en witte lissen. Die schijnen hier nogal bijzonder te zijn. Een paar Japanse
dames hebben zich hier geïnstalleerd om de bloemen te schilderen. Wij hebben
zulke lissen bij de vijver in onze eigen tuin staan en H. zoekt op zijn
mobieltje naar een fotootje ervan. Die gaat hij aan de vrouwen laten zien. Ze
zijn enthousiast en H. laat ze meteen maar een paar andere foto’s zien van onze
tuin en ons huis. Ze vinden het allemaal ‘beautiful’. Vijf minuten later lopen
we verder en nemen ze hartelijk afscheid.
Ons volgende doel is Fukuoka Tower. We zien de toren boven
alles uitsteken en het lijkt niet al te
ver lopen. Dat valt natuurlijk tegen en
in de vochtige warmte worden mijn benen steeds zwaarder. Ik ben blij als we er
zijn. Het is een toeristische plek. Voor 800 yen mogen we met de lift naar het
observatieplatform op 123 meter hoogte.
We zijn hier vlak bij de kust en
beneden zien we een zandstrand dat ondanks het mooie weer niet erg druk is.
Voor Japanse begrippen is het nog erg vroeg in het jaar om naar het strand te
gaan. De meeste vrouwen hier willen trouwens absoluut niet bruin worden. Bij
zonnig weer zie je ze met parasols lopen en met armbeschermers. Op regenachtige
dagen daarentegen komen er veel blote benen en armen tevoorschijn.
We blijven een tijd van bovenaf naar de stad kijken. Aan de
ene kant de kust van het eiland Kyushu waar we zijn, aan de andere kant de
parkeerterreinen met speelgoedautootjes, de daken van hoge gebouwen, de bergen
in de verte. Ten slotte dalen we weer af en gaan met de bus terug naar ons
hotel. Daar lukt het ons om de vrouw bij de receptie duidelijk te maken dat we
de nacht van morgen op overmorgen in Tokyo verblijven, maar dat we daarna weer
terugkomen en dat we ons verblijf van twee weken gewoon betalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten