Een briefske

Het is niet dat ik nou zo’n online shopper ben. Een enkele keer bestel ik wel eens iets, maar ik ben er erg voor om zo veel mogelijk in fysieke winkels te kopen.. Toch worden er regelmatig pakjes bezorgd. Boeken voor H., pakketjes die mijn kinderen om verschillende redenen híer laten bezorgen, en pakjes voor buren.  Die pakjes worden dan vaak door dezelfde bezorger gebracht. Een man van middelbare leeftijd met een zwarte bril, een vriendelijk gezicht en een dialect dat ik niet thuis kan brengen.
“Ho-oi, ik heb een pakje voor jullie”, zingt ie gemoedelijk als hij iets komt afleveren. “Fijne dahag”.

Vanmorgen sta ik in de keuken een afwasje weg te werken en door het raam zie ik de pakketbezorger naar de deur van m’n buurman lopen. Volgens mij is die niet thuis, dus ik vermoed dat de volgende beweging deze kant op zal zijn. Jawel. Een minuut later loopt hij voor het keukenraam langs en belt bij mij aan. Ik ben al onderweg naar de voordeur.
“Goeiemorgen, ik zag u al aankomen.”
“Joeoe, ‘k heb een klein pakje voor de buren.” Zegt ie op zijn zangerige, geruststellende toon. En terwijl ik het (best grote) pakket aanpak:“Ik doe effe een briefske in de bus hè. Fijne dahag.” En weg is ie al weer.

Een briefske, dat zei hij echt. Dat is toch helemaal schattig! Misschien moet ik toch wat vaker iets online bestellen, want van deze bezorger krijg ik acuut een vrolijk humeur.