De laatste weken is het nog donkerder dan anders. Eén van de tl-buizen in de huiskamer heeft het begeven en de nieuwe die haar man er in zette, wilde niet branden. Er is dus iets kapot.
In Syrië is het ongebruikelijk om zelf te klussen, hebben ze me al een paar keer verteld. Als er iets stuk is of er moet geschilderd worden, laat je dat doen. Dus hebben ze weinig ervaring op dat gebied. Een lampje indraaien lukt nog wel, maar als dat dan niks doet, houdt het al gauw op.
Van de drieling-lamp in de hal heeft onlangs het laatste peertje het begeven en toen ik een week geleden met N. iets van zolder haalde, bleek het daar ook al erg donker omdat er geen werkende lamp hing.
Vrijdag waren H. en ik uitgenodigd op de verjaardag van oudste zoon A. Het was een gezellige avond met (nét voor de ramadan) veel en lekker eten. H. keek naar alle kapotte lampen en bood aan om er iets aan te doen. Meteen de volgende dag gingen we terug met een rolmaatje om de maat van de tl te checken en te inventariseren wat er aan nieuwe lampjes nodig was.
Bij ons in de schuur vonden we een ongebruikte plafondlamp en een paar peertjes. Bij de gamma vulden we aan wat we niet hadden en vandaag, m’n wekelijkse koffiemiddag met N., kwam H. met een bak vol gereedschap en lampjes achter me aan.
Zonder dralen ging hij aan de slag. Rondom de keukentrap waar hij op stond met een nieuwe tl-buis, stonden de oudste drie kinderen aandachtig mee te kijken, terwijl de kleine A. enthousiast al het gereedschap uit de tas van H. haalde en mij een voor een schroevendraaiers, tangetjes en doosjes met lampen kwam geven.
Kleuter T. bleef om de trap heen draaien en kreeg een vallende moer op haar hoofd. Ze moest door mama getroost worden. Oudste zoon mocht de boormachine vasthouden en A. probeerde met z’n kleine vingertjes een doos vol schroeven open te krijgen. Intussen kon hun moeder het niet laten om alvast koffie te zetten. Ze kwam met een dienblaadje met twee kopjes koffie binnen. H. had de tl aan de praat en was nu in de hal bezig. Toen daar de nieuwe plafondlamp aan ging, kwam A. me aan m’n arm meetrekken om blij naar boven te wijzen.
Om half zes verzamelden we al het gereedschap, gaven de twee kleintjes een high five en een box, deden nog een keer alle lampjes aan en uit en gingen naar huis, uitgezwaaid door de hele familie. Voor de wc moet er nog een nieuw lampje geregeld worden, maar verder is het hele huis weer verlicht. Wel zo fijn als je vanwege de ramadan pas na zonsondergang mag gaan eten.
Jullie zijn goed bezig!
BeantwoordenVerwijderenFijn, zulke hulp.