(17 sept) Vandaag hoeven we maar 65 km. Naar een b&b in Boekelo, bij Enschede. We fietsen op ons gemak, wijken een paar keer van de route af om ergens iets te drinken, om een watermolen te bekijken…
Niet ver van onze bestemming rijden we over een bospad. De nummers van de fietsknooppunten wijzen ons de weg naar de overkant van een autoweg. Een stukje ervoor staat een auto schuin over ons pad geparkeerd. We kunnen er met de fiets nét langs, maar worden tegengehouden door een man met een oranje hesje. Vriendelijk vertelt hij ons dat we er niet langs mogen. Er wordt geasfalteerd en er is zojuist een kleverig laagje aangebracht, waar niemand over mag.
‘Kunnen we echt niet even oversteken?’ Vraagt H. Nee, dat is echt niet de bedoeling. ‘En als we vóór de weg rechtsaf het fietspad nemen?’ Dat mag ook niet , want er kan kleverig spul op liggen en als wij daar schade door krijgen is hij verantwoordelijk.
Terwijl de man met ons staat te praten, steken achter zijn rug een paar argeloze fietsers de kleverige weg over. ‘Oh, héhé, u mag hier niet overheen!’ Hij wendt zich weer naar ons om nog eens uit te leggen waarom hij ons moet tegenhouden. Nóg twee fietsers komen vanaf de overkant in onze richting. Hij krijgt het er benauwd van.
We beloven hem dat we een ander weggetje gaan zoeken, zodat hij aan de overkant mensen kan gaan tegenhouden. We draaien om, rijden een stukje terug en vinden een pad dat parallel loopt aan de autoweg. Een paar kilometer verderop kunnen we alsnog oversteken.
Nu komen we op een knooppunt vlakbij Enschede uit, waar we dan eerst maar wat boodschappen doen. Als we daarna terug zijn gereden naar Boekelo, blijken we toch weer keurig 80 kilometer op de teller te hebben. Zo houden we ons gemiddelde wel in stand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten