Emma

We hebben een goed huwelijk, H. en ik, en we zijn graag dicht bij elkaar, maar als je ’s nachts ongevraagd naar elkaar toe rolt omdat er langzamerhand een kuil in het matras is ontstaan, komt dat niet altijd goed uit. Bovendien is zo’n kuil-matras niet fijn voor je rug. Dus deze zomer besloten we dat we aan een nieuwe matras toe waren.
Met de consumentengids erbij (H. zweert bij de testresultaten) kozen we na een avondje zoeken voor een Emma matras. Best prijzig, maar zo vaak koop je zoiets nou ook weer niet. Bestelling online geplaatst en dan maar wachten tot ie afgeleverd werd.

Sneller dan gedacht wordt er op vrijdagsmorgen een doos bezorgd waarvan je niet zou vermoeden dat er een heel tweepersoons matras van 25 cm. dik in past. In een mooi verzorgd boekje staat, naast een lofzang op onze aankoop, de simpele gebruiksaanwijzing: verwijder de vacuüm getrokken verpakking met het bijgeleverde speciale mesje en binnen enkele minuten is de matras op z’n juiste dikte en kun je er lekker op gaan slapen.

We halen de samengeperste rol uit de doos, openen het plastic volgens de aanwijzingen en leggen de platte matras op de vloer. Dan halen we ons bed af, sjouwen het oude matras naar beneden, rollen het met enige moeite op met een paar sterke banden er omheen en zetten het rechtop in een hoekje om binnenkort naar de stort te brengen. Na dit karwei zijn er wel meer dan enkele minuten voorbij en gaan we nieuwsgierig kijken hoe de nieuwe Emma erbij ligt. Ze is nog teleurstellend plat. In het midden wat hoger dan aan de hoeken en met ergens een vreemde deuk. We besluiten Emma wat meer tijd te geven en laten haar nog een tijdje op de vloer liggen.

Als ze een paar uur later nog steeds hobbelig en vrij platgeslagen oogt, ga ik bellen (vóór de weekend-sluiting) of dit normaal is. Dat is het niet, vertelt een jongeman. Maar er is een zending waarbij de vacumeermachine te sterk stond afgesteld. We moeten het nog even tijd geven. Als Emma na 72 uur nog steeds te plat is, is het niet in orde.

Teleurgesteld tillen we onze oude kuil weer naar boven en maken het bed weer op. De dagen erna bekijken we Emma regelmatig, maar ze doet er wel érg lang over om van het vacumeren te herstellen. Na drie dagen zijn de randen nog steeds niet even hoog als het midden en is de deuk niet weg.
Ik bel nog een keer, stuur een reeks foto’s en ja, we zullen een nieuw exemplaar krijgen. De rare Emma wordt door een apart bedrijf opgehaald, dat ons over een dag of vier zal benaderen.

Na een dag of tien komt er een nieuwe doos met weer zo’n platte rol. Ook Emma 2 doet er iets langer over dan ‘enkele minuten’, maar na een paar uur heeft ze toch een heel acceptabel formaat. Na een extra nachtje voor alle zekerheid hebben we haar gisteren geïnstalleerd en jawel, we hebben heerlijk geslapen.

Emma 1 staat op haar kant te wachten tot ze opgehaald wordt. En toen we haar vanmorgen nog eens kritisch bekeken, was de deuk eigenlijk nauwelijks meer te zien en leken ook de hoeken intussen vrijwel op hoogte. Ik voel me eigenlijk een beetje een overkritische consument.   
Nou ja, nu hebben we twee Emma’s en ik ben benieuwd wanneer dat ophalen gaat gebeuren. Als enkele minuten ruim twee weken blijkt te betekenen, kunnen vier dagen makkelijk uitlopen op een paar maanden.  We gaan het zien.