dinsdag 27 oktober 2009

Auto

Maandag moet E. weer naar school, dus moet ze zondagavond terug naar Allentown. We hebben afgesproken dat ik haar met de auto zal brengen. De auto heb ik via internet besproken op Newark Airport, zodat we niet door New York hoeven te rijden. Ik ben geen held in onbekende auto’s op onbekend terrein en ben zenuwachtig. Ik heb nadrukkelijk een auto met GPS besteld. Die staat klaar.
E. heeft geen rijbewijs maar het helpt toch om met z’n tweeën te zijn. De auto is klein en knalgeel en het is een automaat. Ik heb nog nooit in een automaat gereden en heb geen idee hoe het werkt. Na wat proberen start ie, ik rij voorzichtig een stukje, trap op de rem en die werkt té goed. We stokken onmiddellijk. Ik probeer eerst maar es een rondje op het parkeerterrein, maar dat mag niet. Dan maar de weg op. Op goed geluk. Ik voel me als iemand in zo’n film die zonder rijbewijs in de auto van z’n pa gaat rijden.
Terwijl ik de auto leer kennen, let E. op de GPS. Ook die werkt anders dan thuis. Keep left betekent echt dat ik snel naar links moet en er zijn veel snelle afslagen achter elkaar. Het stuk van het vliegveld naar de snelweg is spannend, maar dan krijg ik de auto in m’n vingers en begin ik de GPS te snappen. Nu wordt het makkelijk. Eigenlijk is het één lange weg rechtdoor naar Allentown.
We komen zonder kleerscheuren aan en moeten eerst de auto laten registreren. Dan laat E. me haar kamer zien. Het is leuk om te zien hoe thuis ze is hier in Allentown.
Ik logeer een nachtje en maandagmorgen ga ik terug naar New York. Nu zie ik de omgeving. Het is prachtig. Heuvels en dalen, overal herfstkleuren, maar ik moet op de weg letten. Ik zie wel vier dode herten en veel kleiner aangereden wild. De GPS brengt me keurig terug naar Newark Airport. Daarvandaan moet ik met de trein naar New York en dan ga ik op zoek naar m’n nieuwe hostel. Deze keer in Upper East, vlak onder Harlem. Piepklein kamertje, gezellige keuken waar veel mensen zitten. Er wordt tv gekeken. Cash Cab. De drie zwarte Amerikaanse jongens die hier al de hele middag rondhangen, leven luidruchtig mee.
Hier zal ik de komende dagen wonen. Misschien ga ik morgen naar boven op het Empire State Building. Of naar de enorme boekwinkel die ergens op Fifth Avenue moet zijn. Maar dat wordt weer een nieuw verhaal.

2 opmerkingen:

  1. Avontuurlijk allemaal! Ik voel wat een knetterend hoofd ik zou hebben, maar jij schrijft één keer het woordje zenuwachtig en de rest klinkt gewoon übercool!
    Groetjes,
    Anne C

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anne, ik was bloed en bloednerveus!!

    BeantwoordenVerwijderen

Doe-lijstje

Ineens is het warm buiten. De achterdeur open, koffie op het terras. H. gaat na die koffie op stap voor een stevige oefenwandeling. Echt vee...