Mijn laatste dag in New York ga ik dan echt naar boven om vanaf het Empire State Building de hele stad te bekijken. Het is een ongelooflijk toeristische plek. Met z’n duizenden staan we in de rij voor een tassencontrole, weer een rij voor kaartjes, dan een rij voor de lift naar de 80e verdieping (hier vandaan kun je niet naar buiten kijken) en tenslotte nog één voor de laatste zes verdiepingen. Je kunt ook tot 105, maar net als de meeste mensen vind ik 86 hoog genoeg.
Voordat het vee eindelijk naar buiten mag, gaat iedereen verplicht op de foto. “Next: Cheeeese, Go”, hoor ik al meters van tevoren, tot ik zelf aan de beurt kom. Ongemakkelijk poseer ik voor een achtergrond met het Empire State Building. Het nummertje pak ik niet eens aan. Deze foto hoef ik echt niet.
En dan waar het om ging. De balustrade op. Het uitzicht is adembenemend. Ik herken plaatsen waar ik geweest ben en vind van bovenaf de stad opnieuw uit. Daar is Central Park en daar Times Square. Macey’s beslaat een heel blok. In de verte zie ik Ellis Island met het Vrijheidsbeeld. Onder me de rechte straten met talloze gele taxi’s, bussen en ander speelgoedverkeer. De zon schijnt. De stad is prachtig vanaf 86 hoog.
Anderhalf uur in de rij voor een half uur kijken… So what. In de Efteling staan ze zo lang te wachten voor een paar minuten Python.
’s Middags dwaal ik rond in Little Italy. Ik eet voor het eerst zonder tegenzin in m’n eentje en heb zelfs nog trek in warme appeltaart toe. Daarna loop ik door de stad. Laatste keer Broadway en Times Square. Het is een warme nazomeravond. Om half tien ga ik terug naar het hostel. Uitzoeken hoe ik morgen naar Newark Airport moet. Na elf hele dagen ben ik er helemaal klaar voor om New York weer te verlaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten