Hostels

Verblijven in hostels is een belevenis op zich. Tone on Lex is m’n vierde en in veel opzichten de slechtste. Als alle bedden bezet zijn, leven er ca. 70 mensen. Daarmee deel je: drie douches, waarvan die op onze verdieping niet werkt; drie toiletten; een kleine, warme keuken met ongeveer tien stoelen om één tafel, waarvan drie bijna permanent bezet door “staff”. Wat deze jongens hier precies doen behalve tv kijken is onduidelijk. Ik heb er één een keer schone handdoeken zien halen.
De kamers zijn zo klein dat je er echt alleen maar kunt slapen. Ik slaap met drie andere vrouwen op nr. 404. Dat is drie smalle eenpersoonstrappen op. Ik denk er liever niet over na wat er gebeurt als de boel in brand gaat. We zouden het niet overleven.
Om negen uur wordt er ontbijt geserveerd. Een vierde “staff”lid beweegt z’n lange lijf uiterst traag door de keuken om uit verschillende kasten voedsel te halen: jam, brood, wafels, een grote kan limonade, serials en een schaal door midden gesneden bananen. Alle stoelen om de tafel zijn bezet en als de trage jongen klaar is, komt er beweging. Borden pakken, brood of wafels roosteren, “Can I have the juice please?” “Oh, xcuse me”. Mensen wurmen zich langs elkaar om spullen te pakken. Helpen elkaar aan koffie, thee, fruit. Behalve Engels wordt er Duits, Italiaans en Portugees gesproken en sinds gisteravond ook Nederlands (deed ik in m’n eentje nl. niet).

En dit is één van de twee positieve punten van Tone on Lex. De sfeer is zeer vriendelijk en relaxed. Het is net een studentenhuis en ik heb nog nergens zo veel contact gemaakt als hier. Het tweede sterke punt is de ligging. Meteen om de hoek is Third avenue, vol restaurantjes en winkels, en de subway is dichtbij.
Toch ben ik het gekrioel, de hitte en de gebreken nu een beetje zat. Ik vlucht voor een rustig ontbijt naar de Barking Dog op de hoek, waar ik een tafeltje voor mezelf heb, warme pancakes (veel te veel) en echte orange juice in plaats van limonade. Dat had ik de eerste, eenzame dagen niet gedacht, dat ik nu zo zou genieten van een ontbijt in m’n eentje.
Dit was alleen nog maar een korte impressie van één hostel. Over alle hostel ervaringen zou ik wel 10 blogjes kunnen volschrijven!